Πλήθος κόσμου στάθηκε στο σημείο όπου βρισκόταν η σημαία του Κωνσταντίνου, μπροστά απ' το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη, την κοιτούσαν με δέος και ρωτούσαν να βεβαιωθούν «Αυτή είναι;». Σχεδόν οι πάντες την άγγιξαν με θαυμασμό και στεναχώρια θέλοντας να τιμήσουν αλλά και να θρηνήσουν τον Κωνσταντίνο.
Ύστερα από καταιγισμό δακρυγόνων η σημαία μεταφέρθηκε λίγα μέτρα πιο κάτω, μπροστά απ' την κεντρική εξέδρα του συλλαλητηρίου. Κατά την διάρκεια της μεταφοράς της τεράστιας απ' όλες τις έννοιες σημαίας, όλοι οι παρευρισκόμενοι στο συλλαλητήριο άνοιγαν δρόμο ευλαβικά σαν να περνούσε ο επιτάφιος και την χάιδευαν.
Τελικά ήταν η μόνη σημαία που έμεινε περήφανα τεντωμένη μέχρι τέλους, δεν μπόρεσε το σύστημα με τα χημικά του να πτοήσει αυτούς που την κρατούσαν με καμάρι.
Κωνσταντίνος Κατσίφας ΠΑΡΩΝ!