Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου παρέστη στην παρουσίαση της έκδοσης «Η ιστορία έχει πρόσωπο – Μορφές του 1821 στην Ελλάδα του Όθωνα από τον Βέλγο διπλωμάτη Benjamin Mary» που έγινε στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής και για την οποία συνεργάστηκαν η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος – Εθνικό Ιστορικό Μουσείο και το Ίδρυμα Σύλβιας Ιωάννου.
Ακολουθεί ο χαιρετισμός της Προέδρου της Δημοκρατίας:
«Βρίσκω ιδιαίτερα επιτυχημένο τον τίτλο της έκδοσης με τα σχέδια του Βέλγου διπλωμάτη Benjamin Mary, αυτήν την εξαιρετικά ζωντανή εικαστική μαρτυρία για τις μορφές της Επανάστασης του 1821 και την Ελλάδα του Όθωνα. Πρόσωπα, βλέμματα, που μας ατενίζουν από το βάθος της ιστορίας, άνθρωποι που μας γίνονται οικείοι, απτοί, χάρη στην αποτύπωσή τους, σε ζωντανό χρόνο, από το επιδέξιο χέρι ενός ζωγράφου – διπλωμάτη.
Δεν θα γνωρίζαμε, παρά μόνο θα εικάζαμε πώς έμοιαζαν οι Έλληνες που μας χάρισαν την ελευθερία μας, ανασυνθέτοντας με τη φαντασία μας τις λιγοστές γραπτές μαρτυρίες, αν δεν υπήρχαν οι υδατογραφίες των φιλελλήνων, οι αναπαραστάσεις των περιηγητών, αλλά κυρίως τα σχέδια του Μπενζαμέν Μαρύ, όπως και του Καρλ Κρατσάιζεν πριν απ’ αυτόν, για να διαφυλάξουν τη μορφή τους στο χαρτί. Η περίπτωση του Μαρύ είναι ακόμη πιο ιδιαίτερη γιατί το οξύ και διεισδυτικό του μάτι δεν αιχμαλώτισε μόνο τα φυσικά γνωρίσματα των προσωπογραφούμενων, αλλά και κάτι από την ψυχική ένταση και τον χαρακτήρα τους. Και καθώς τα περισσότερα από αυτά τα πορτραίτα είναι, κατά παραίνεσή του, υπογεγραμμένα από τους απεικονιζόμενους, έχουμε μια επιπλέον ανεκτίμητη και συγκινητική ιστορική μαρτυρία – τον γραφικό τους χαρακτήρα.
Ο Μπενζαμέν Μαρύ, άνθρωπος της ναπολεόντειας Ευρώπης, ακραιφνής φιλέλληνας και βαθιά δημοκρατικός, είναι ο πρώτος Βέλγος διπλωμάτης που έφτασε στην Ελλάδα το 1839. Ταξίδεψε με άλογο σε όλη σχεδόν την ελεύθερη επικράτεια, γνώρισε επιφανή μέλη της μικρής τότε αθηναϊκής κοινωνίας αλλά και απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, παρακολούθησε την Α’ Εθνική Συνέλευση του 1843, την οποία αποτελούσαν 243 πληρεξούσιοι από 92 εκλογικές περιφέρειες, και σχεδίασε πολλούς απ’ αυτούς με χέρι σταθερό, ελεύθερο, γεμάτο αυτοπεποίθηση. Στις προσωπογραφίες του αποτύπωσε με πιστότητα και ψυχογραφική δύναμη πρωταγωνιστές της πολιτικής, θρησκευτικής, πνευματικής και κοινωνικής ζωής του νεοπαγούς ελληνικού βασιλείου, αλλά και πολλούς ανώνυμους, εντυπωσιασμένος από την εκφραστικότητα των προσώπων, την ποικιλία και την πρωτοτυπία της ενδυμασίας τους. Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν απεικόνισε τις μορφές εξιδανικευμένες, αλλά ρεαλιστικές, συχνά με έντονα τα σημάδια της προχωρημένης ηλικίας, της φθοράς, της κόπωσης, κάποτε και της αποθάρρυνσης, πάντοτε όμως, στο βλέμμα τους, μ’ εκείνη τη άσβεστη φλόγα που είχε πυρπολήσει τις καρδιές τους είκοσι χρόνια πριν, την περίοδο του Αγώνα.
Θέλω να συγχαρώ θερμά το Ίδρυμα Σύλβιας Ιωάννου και την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος – Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, που αξιοποίησαν έξοχα τα ιδιαιτέρως σημαντικά ιστορικά και καλλιτεχνικά τεκμήρια για το θαυμάσιο αυτό λεύκωμα. Την Πρόεδρο του Ιδρύματος και συγγραφέα Άρτεμη Σκούταρη, την νομικό και συγγραφέα Χαρίκλεια Δημακοπούλου, που είχε την επιστημονική επιμέλεια και τον συντονισμό της έρευνας, και όλους όσους εργάστηκαν για την υλοποίηση της ωραίας αυτής προσπάθειας».