"Η άγνοια γύρω από την ελληνική σοφία πρέπει να είναι ζωτικού ενδιαφέροντος, όχι επειδή η Δύση πεθαίνει, αλλά επειδή, αντίθετα, οι θεσμοί και ο υλικός πολιτισμός της κατακλύζουν πλέον τον κόσμο.
Η ελεύθερη αγορά, η δημοκρατία, η στρατιωτική δυναμοκρατία, η τεχνολογία, η ελευθερία λόγου και η ατομικότητα, καλώς ή κακώς, είναι ότι επιθυμούν οι περισσότεροι σε τούτη τη γη. Όλα αυτά όμως άρχισαν με τους Έλληνες και μόνο με τους Έλληνες. Ωστόσο, είναι ανόητο και επικίνδυνο να ενστερνιστεί κανείς αυτές τις συμβάσεις της Δύσης, χωρίς να κατανοήσει ότι όλο αυτό το δυναμικό έπρεπε να παρακολουθείτε και να περιορίζεται από πλήθος ολόκληρο πολιτιστικών πρωτοκόλλων, που ποίκιλαν από την ευθύνη του πολίτη, την φιλανθρωπία και την έννοια της κοινότητας μέχρι μια κοσμοθεωρία που είναι μάλλον απόλυτη και τραγική - όχι σχετική, όχι θεραπευτική, όχι γλυκιά.
Η απώλεια της ελληνικής σοφίας, ακόμα και την στιγμή που η υλική κληρονομιά της σαρώνει τον πλανήτη, αποτελεί τραγική εξέλιξη - είναι μία ιστορία διαφθοράς γεμάτη ειρωνεία. Οι Έλληνες μας έδωσαν τα εργαλεία να βελτιώσουμε τον υλικό κόσμο, αλλά και το κουράγιο και την ενόραση να παρακολουθούμε στενά και να κριτικάρουμε αυτό τον συχνά τρομακτικό δυναμισμό. Εμείς ενστερνιστήκαμε τα πρώτα, αλλά αγνοήσαμε τα δεύτερα. Οι Κλασικές Σπουδές, η δεξαμενή και των δύο ελληνικών παραδόσεων, τάχθηκαν υπέρ της πρώτης και αγνόησαν την δεύτερη, και έτσι έγιναν υλιστικές και καριερίστικες, αλλά όχι πια ελληνικές".
Απόσπασμα από το βιβλίο "Ποιος σκότωσε τον Όμηρο;" των συγγραφέων Victor Davis Hanson και John Heath, εκδόσεις Κάκτος.