Πρόκειται για έναν επιστήμονα, που έχει καταξιωθεί διεθνώς για την προσφορά του στην Ιατρική και για τις μοναδικές παγκοσμίως χαρτογραφήσεις του εγκεφάλου. Είναι καθηγητής Ψυχολογίας και Ιατρικών Επιστημών στο Neuroscience Research Australia του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας στο Σίδνεϊ. Και βέβαια Ελληνας!!
Του Σταύρου Ζαγκανά
Ο dr Γιώργος Παξινός γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1944 στη Λεύκη Ιθάκης. Οι επιστημονικές του αναζητήσεις τον οδήγησαν μακριά από την Ελλάδα. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Berkeley στην Καλιφόρνια και μεταπτυχιακά στο πανεπιστήμιο McGill στον Καναδά. Έπειτα πέρασε ένα μεταδιδακτορικό έτος στο Yale.
Από το 1973 εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Νew South Wales στο Sydney, όπου και διαμένει διατηρώντας όμως επαφή και με τα καλύτερα Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα ανά τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Οι εργασίες του στη νευρολογία και νευροπαθητική, οδήγησαν στην καταπολέμηση του Πάρκινσον και του Αλτσχάϊμερ.
Παράλληλα, ανακάλυψε μια νέα, άγνωστη έως τώρα, περιοχή στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Η περιοχή, την οποία ο Γ. Παξινός ονόμασε «Ενδοσχοινιοειδή Πυρήνα» (Endorestiform Nucleus), βρίσκεται κοντά στο σημείο όπου ενώνεται ο εγκέφαλος με το νωτιαίο μυελό. Συγκεκριμένα, βρίσκεται μέσα στο κάτω παρεγκεφαλιδικό σκέλος, μια περιοχή που ενσωματώνει και συνδυάζει τις αισθητηριακές και τις κινητικές πληροφορίες, προκειμένου να διορθώσει τη στάση του σώματος, την ισορροπία του και τις μικρές επιδέξιες κινήσεις.
Ο ελληνικής καταγωγής επιστήμονας είχε υποπτευθεί την ύπαρξη της εν λόγω εγκεφαλικής περιοχής πριν 30 χρόνια και τώρα μπόρεσε για πρώτη φορά να αποδείξει την ύπαρξή της χάρη στην ύπαρξη καλύτερων πλέον μεθόδων ανίχνευσης και απεικόνισης.
Έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με 9 κορυφαία διεθνή βραβεία: The Warner Brown Memorial Prize από το Πανεπιστήμιο Berkeley, 1968, το βραβείο Walter Burfitt το 1992, Βραβείο Αριστείας στην Επιστημονική Συγγραφή, Assoc Amer Publishers το 1999, το Ramaciotti Μετάλλιο Αριστείας στην Βιομετρική Έρευνα το 2001, The Alexander von Humbolt Foundation Prize το 2004.
Είναι ο συγγραφέας του «The rat brain in stereotaxic coordinates», (Ο Εγκέφαλος του Αρουραίου σε Στερεοταξικές ορίζουσες), το οποίο κατατάσσεται στην 10η θέση στον κατάλογο των πενήντα πιο δημοφιλών επιστημονικών συγγραμμάτων σε όλο τον κόσμο. Επίσης, έχει γράψει 38 βιβλία για τη δομή του ανθρώπινου εγκεφάλου αλλά και των ζώων.
Είναι πρόεδρος της Εταιρείας Νευροεπιστήμης της Αυστραλίας, μέλος της Αυστραλιανής Ακαδημίας Επιστημών (FAA), της Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών της Αυστραλίας (FASSA) και του Εθνικού Συμβουλίου Υγείας και Ιατρικής Έρευνας (NHMRC) της Αυστραλίας.
Είναι επίσης, AO (Officer in the General Division of the Order of Australia for Service to Neuroscience), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, Επίτιμος Πρόεδρος στην Σχολή Ψυχολογίας του City Unity College Αθηνών και συντάκτης διεθνών επιστημονικών περιοδικών με κριτές.
Κυρίες και κύριοι, ο dr Γιώργος Παξινός, αποκαλύπτεται στο iellada.gr!
«Με ρωτήσατε ποιος είμαι. Μέχρι το 1968 με διέφερε η κοινωνική δικαιοσύνη και η ισότητα. Τότε όμως διάβασα ορισμένα άρθρα για το περιβάλλον και έτσι άρχισα να γίνομαι μέλος περιβαλλοντικών οργανώσεων. Πάντα συναντούσα μια ήττα σε αυτά που προσπάθησα να κάνω, πχ, να σώσω τις γραμμές του τραμ στο Σύδνεϋ. Απογοητευμένος από αυτό, είπα να γράψω ένα μυθιστόρημα που να πάρω τον αναγνώστη μαζί μου και να τον ευαισθητοποιήσω. Και έτσι έγραψα το «Κατ’ Εικόνα» Οίκος Λιβάνη. Ασχολείται με το περιβάλλον, την Ηθική, την ελεύθερη βούληση και την νευρο-επιστήμη της αγάπης. Αυτό είναι το ποιο σημαντικό έργο της ζωής μου. Ελπίζω να βγει δεύτερη έκδοση το Μάρτη, εμπλουτισμένη».
Όσο το γιατί επέλεξε την Αυστραλία; «Απλά γιατί βρήκα δουλειά εδώ! Είχα βέβαια και την αδελφή μου στη Μελβούρνη και σκόπευα ούτως η άλλως να πάω εκεί, ωστόσο, τελικά παρέμεινα στο Σίδνεϋ. Και δεν το μετάνιωσα».
Ποια είναι η γνώμη του για τους Έλληνες γιατρούς; «Η Ελλάδα έχει πολύ καλούς γιατρούς. Πρόληψη της ασθένειας δεν έχει καλή. Όταν βλέπεις μοτοσικλετιστές χωρίς κράνος ξέρεις ότι μάλλον σε τριτοκοσμική κατάσταση βρίσκεσαι. Οι νευρώνες όταν χάνονται, φεύγουν για πάντα. Στα δε αυτοκίνητα βάζουν οτιδήποτε, εκτός από τις ζώνες ασφαλείας. Στους δρόμους υπάρχουν 2 ειδών οδηγοί. Οι τρομοκράτες και οι τρομοκρατημένοι. Το ποσοστό καπνίσματος παραμένει υψηλό. «Κάπνιζε μέχρι το έμφραγμα» είχα γράψει μια φορά στους τοίχους στην Ιθάκη, δίπλα από τα συνθήματα για το ΚΚΕ το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ».
Θα ξαναρχόταν ποτέ πίσω στην Ελλάδα;
«Στην Ελλάδα έρχομαι για το καλοκαίρι και άλλες φορές όταν με καλούν να μιλήσω σε συνέδρια. Τον μισό χρόνο τον περνώ στο Σύδνεϋ γιατί εδώ είναι τα παιδιά μου. Στην Ελλάδα μου αρέσει οι φίλιες (καλύτερες από οπουδήποτε έχω πάει), η γλώσσα, τα θέατρα τα τραγούδια. Δεν μου αρέσει που σε κάθε διάβαση πεζών πάνε να με σκοτώσουν τα αυτοκίνητα. Άκουσα πως στα Τρίκαλα δεν είναι έτσι και θα τα επισκεφθώ».