«Από μικρός ήμουν πολύ κοντά στην εκκλησία και μάλιστα όταν ήμουν στο Δημοτικό και με ρωτούσαν: « τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;», απαντούσα: «Παπάς». Δυστυχώς στην πορεία απομακρύνθηκα από τη θρησκεία, αλλά ένιωθα εδώ και καιρό την ανάγκη να πάω στο Άγιο Όρος»,
αποκάλυψε στο Οκ και συνέχισε: «Μιλώντας με τον πνευματικό μου, θυμήθηκα πράγματα που είχα ξεχάσει. Συνειδητοποίησα ότι είχα αφοσιωθεί στο εγώ μου και είχα ξεχάσει τελείως το εμείς.
Αυτό για εμένα ήταν σπουδαίο μάθημα, γιατί πολλές φόρες παρασυρόμαστε από την έπαρση, από το χειροκρότημα και πιστεύουμε ότι πέρα από εμάς δεν υπάρχει κανένας άλλος.
Αυτό το διάστημα που έμεινα στο Άγιο Όρος με βοήθησε να ηρεμήσω και να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη». Τέλος, ο Γιάννης Αϊβάζης δήλωσε: «Δεν πιστεύω και τόσο στους ψυχαναλυτές θεωρώ ότι ο πνευματικός σου μπορεί να σε καθοδηγήσει καλύτερα».