Η αναδρομική έκθεση του Ιρλανδού, και ίσως σημαντικότερου εκπροσώπου της αφαιρετικής ζωγραφικής σήμερα, Σον Σκάλι, έρχεται τον Δεκέμβριο από την Βουδαπέστη στο Μουσείο Μπενάκη της Πειραιώς 138.
Επίσης τον Δεκέμβριο στο Μπενάκη της Πειραιώς παρουσιάζεται η νοσταλγική έκθεση για τα 100 χρόνια της εταιρείας των περίφημων μπισκότων Παπαδοπούλου που μεγάλωσε γενιές και γενιές Ελληνόπουλων, αλλά και η έκθεση με την προσωπική φωτογραφική ματιά του Παναγιώτη Σωτηρόπουλου στην Ελλάδα της δεκαετίας 2007-2017.
Η έκθεση Επιβάτης (Passenger) του Σον Σκάλι ανοίγει στις 17 Δεκεμβρίου, σχεδόν δέκα χρόνια μετά την έκθεση Doric/Δωρικός Ρυθμός, την πρώτη παρουσίαση του έργου του Σον Σκάλι (Sean Scully) στην Ελλάδα. Ο «Επιβάτης» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βουδαπέστης, ενώ θα ακολουθήσουν και άλλοι σταθμοί στην Ευρώπη.
Ο Σκάλι συνδυάζει στο έργο του την παράδοση της αφηρημένης εξπρεσιονιστικής ζωγραφικής στην Αμερική με την ευαισθησία των κινημάτων του ευρωπαϊκού μοντερνισμού. Δημιουργεί μια πολύ προσωπική αντίληψη, γεμάτη από συναισθήματα και ευαισθησία. Η αναδρομική του συγκεντρώνει 103 συνολικά έργα, λάδια, ακρυλικά, υδατογραφίες και σχέδια, και επίσης παρουσιάζεται ένα εμβληματικό γλυπτό. Τα πρώτα έργα προέρχονται από την δεκαετία του 1960 ενώ το τελευταίο, το Μαύρο Τετράγωνο, έχει δημιουργηθεί το 2020 και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην έκθεση της Βουδαπέστης. Πρόκειται για μια ευθεία αναφορά στο εμβληματικό ομότιτλο έργο του Καζιμίρ Μαλέβιτς. «Μαύρο, αδιέξοδο σαν την σκοτεινή εποχή που ζούμε, τοποθετημένο μέσα σε ένα τοπίο φύσης που επίσης ζούμε, στην εποχή της κλιματικής αλλαγής και του covid» έχει πεί ο Σκάλι. Την αθηναϊκή έκθεση επιμελούνται ο Dávid Fehér, διευθυντής του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βουδαπέστης και εκ μέρους του Μουσείου Μπενάκη ο Κωνσταντίνος Παπαχρίστου.
Η έκθεση «Παπαδοπούλου 100. Η ιστορία της Εταιρίας 1922-2022» ανοίγει για το κοινό στις 10 Δεκεμβρίου για να γιορτάσει τα εκατό χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας της εταιρίας μπισκότων και ειδών διατροφής. Η έκθεση επιχειρεί να αναδείξει τα συστατικά της εκατοντάχρονης επιτυχίας, φωτίζοντας όλες τις πτυχές που την απαρτίζουν: την ιστορία της, τον τρόπο παραγωγής των προϊόντων της, τη σημασία του εμπορικού σήματός της.
Πρόκειται για την ιστορία μιας οικογένειας, της οικογένειας Παπαδοπούλου, που εδώ και έναν αιώνα κρατάει σταθερά τα ηνία αυτής της ελληνικής βιομηχανίας. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την ιστορία της, ιδωμένη παράλληλα με την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας και με τις μικρές ιστορίες των ανθρώπων της εταιρείας, που καθημερινά μοχθούν για να απολαμβάνουμε κάτι τόσο απλό, όσο ένα μπισκότο. Επιμέλεια έκθεσης Ερατώ Κουτσουδάκη, Σπύρος Κίζης.
Τέλος, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, στις 23 Δεκεμβρίου, εγκαινιάζονται οι «Ανώνυμες Διαδρομές. Μια προωπική ματιά στην Ελλάδα 2007- 2017» μέσα από τον φακό του Παναγιώτη Σωτηρόπουλου. Οι περισσότερες φωτογραφίες πραγματοποιήθηκαν το 2010, την εποχή της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, μια εποχή μετάβασης, που σηματοδοτούσε ένα τέλος εποχής. Όπως και στις παλαιότερες φωτογραφικές εργασίες του Παναγιώτη Σωτηρόπουλου, Corpora Sine Memoria (1991) και Πάτρα – Μια Φωτογραφική Σκιαγράφηση της Πόλης που Χάνεται (2006), αφετηρία είναι και εδώ η «απώλεια». Οι φωτογραφίες του δεν εικονογραφούν την κρίση, αλλά ακροβατούν ανάμεσα σε ένα «πριν», ένα αβέβαιο «τώρα» κι ένα ακόμα πιο αβέβαιο «μετά». Ο Σωτηρόπουλος φωτογραφίζει αθόρυβα, με το αεικίνητο βλέμμα ενός περιπατητή που επιθυμεί να συλλάβει την συνολική εικόνα ενός τόπου και μιας εποχής. Στο πολυδιάστατο πλέγμα των εικόνων που παρουσιάζονται στην έκθεση, οδηγός του, όπως λέει ο ίδιος, «ήταν η σκέψη πως η ατομική μοίρα δεν είναι ποτέ αποκλειστικά ατομική και πίσω από κάθε είδους δυσκολία και δυσλειτουργία κρύβονται σχεδόν πάντα το φάσμα της συλλογικής μοίρας και η κοινή ανθρώπινη ανάσα».