Μόνο με νομοθετική ρύθμιση μπορεί να καθιερωθεί γάμος ομόφυλων ζευγαριών στη χώρα μας, αλλιώς η όποια νομική φόρμουλα για γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου δεν έχει αποτέλεσμα και ως εκ τούτου «γάμος» είναι ανυπόστατος και παντελώς άκυρος, δηλαδή είναι σαν να μην έγινε καθόλου.
Με αυτό το σκεπτικό ο Άρειος Πάγος έκρινε ανυπόστατο και παντελώς ανίσχυρο τον «γάμο» που είχαν τελέσει πριν από χρόνια στην Τήλο άτομα ιδίου φύλου, κίνηση που είχε προκαλέσει εισαγγελική παρέμβαση για ακύρωση της όλης διαδικασίας.
Μετά την κρίση και του Αρείου Πάγου, το ομόφυλο ζευγάρι θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διεκδικώντας το δικαίωμα του για κοινή ζωή και έγγαμη σχέση, όπως δήλωσε όπως δηλώνει ο δικηγόρος εξειδικευμένος σε θέματα ευρωπαϊκής έννομης τάξης, Βασίλης Χειρδάρης.
Σε ό,τι αφορά την εισαγγελική παρέμβαση που εκδηλώθηκε μετά τον «γάμο της Τήλου», οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί, αναφέρουν ότι η ενέργεια εκ μέρους του εισαγγελέα « δεν αποτελεί επέμβαση στην ιδιωτική ζωή» του ομόφυλου ζεύγους.
Αντίθετα, σύμφωνα με το ανώτατο δικαστήριο, η εισαγγελική κίνηση συνιστά «προβλεπόμενη από το νόμο διαδικαστική ενέργεια, που αποτελεί μέτρο αναγκαίο για την προστασία της ηθικής, ενόψει του ενδιαφέροντος της Πολιτείας για την ομαλή διαμόρφωση και λειτουργία των οικογενειακών σχέσεων».
Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση δεν καθιερώνει δικαίωμα γάμου ομοφύλων
Οι αρεοπαγίτες, επίσης, ερμηνεύοντας τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, επισημαίνουν πως η Σύμβαση δεν καθιερώνει δικαίωμα «γάμου» ανάμεσα σε ομόφυλα ζευγάρια, αλλά αυτό εναπόκειται στην εσωτερική έννομη τάξη και στο εθνικό δίκαιο να καθορίσει τις προϋποθέσεις για να είναι έγκυρος ένας τέτοιος γάμος.
«Ακριβώς για το λόγο αυτό σε όσες ευρωπαϊκές χώρες (Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Σουηδία, Ισπανία κ.λ.π) θεσπίστηκε κατά τα τελευταία έτη ο γάμος ομόφυλων προσώπων, τούτο υπήρξε αποτέλεσμα νομοθετικής πρωτοβουλίας του εκάστοτε εθνικού νομοθέτη και όχι υποχρέωση συμμόρφωσης προς τις ρυθμίσεις του άρθρου 12 της ΕΣΔΑ», προσθέτουν στο σκεπτικό τους οι αρεοπαγίτες.
Η βούληση του έλληνα νομοθέτη φτάνει – τουλάχιστον επί του παρόντος – μέχρι την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια.
Κατά τους δικαστές αυτό το γεγονός « ανεξάρτητα από τον αντίλογο που θα μπορούσε να παραθέσει κανείς, αποτελεί την έκφραση της βούλησης της εσωτερικής έννομης τάξης, η οποία θεωρείται ότι αντανακλά τις ηθικές και κοινωνικές αξίες και παραδόσεις του ελληνικού λαού, που δεν αποδέχεται τη θέσπιση γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια».