Καθώς αύριο ξημερώνει διπλή μεγάλη αγιορτή (εθνικοθρησκευτική) και επειδή ακόμα μπορούμε και τις γιορτάζουμε σχετικά ελεύθερα (μερικοί “ενοχικά” μεν-δια τον φόβο του χαρακτηρισμού τους με τις γνωστές κατηγόριες- αλλά συμμετέχουν δε…) ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο στο παρακάτω αποκαλυπτικό βιντεάκι από το (άδοξο) τέλος μερικών ηρωικών μορφών της Επανάστασης.
Ο Νικηταράς, παρόλο που ήταν ένας σκληροτράχηλος αγωνιστής, ΠΟΤΕ δεν καταδέχθηκε λάφυρα και δεν συμμετείχε σε λεηλασίες ή διακορεύσεις.
Πέθανε σε πλήρη ένδεια, τυφλός και παραπεταμένος. Ο Ανδρούτσος βάναυσα δολοφονήθηκε από δικούς μας, οι οποίοι βλέποντας τα απίστευτα κατορθώματά του, αλλά και τον ευθύ χαρακτήρα του, ήθελαν να τον βγάλουν από την μέση, όπως και το έπραξαν. Η Μπουμπουλίνα δολοφονήθηκε από τοπική σπετσιώτικη οικογένεια. Η Δόμνα Βιζβίζη ξεπούλησε, κυριολεκτικά, όλην την περιουσία της και πέθανε πάμφτωχη και άσημη.
Η Μαντώ Μαυρογένους τα ίδια. Κι αυτοί είναι μερικοί (γνωστοί) Ήρωες. Φανταστείτε τους χιλιάδες άγνωστους Ήρωες… Πάντα έτσι δρούσε η κυρίαρχη ελίτ αλλά και η νοοτροπία μας. Οι άξιοι και οι ήρωες να διώκονται ενώ οι διαδρομιστές, οι πουλημένοι και οι φοβικοί να κτίζουν “καριέρες”, να φτιάχνουν “πολιτικά τζάκια”, να επιβιώνουν και να διαχειρίζονται τις τύχες μας.
Όχι πως κι εμείς είμαστε άμοιροι ευθυνών. Όταν “κοιμάσαι”, αδιαφορείς και φοβάσαι, αυτά περνάς… Άντε και χρόνια πολλά για αύριο!!
Γεώργιος Σιμσίρης