Οι τρεις μοναχοί σε κοινή δήλωση-απολογία, απορρίπτουν τις κατηγορίες για σεξουαλικές πράξεις μεταξύ τους, ενώ ζητούν με μετάνοια να τους δεχτεί πίσω στην αγκαλιά της η Εκκλησία ως «άσωτους». Μέσα από την απολογία τους, την οποία κατάφερε να εξασφαλίσει η εφημερίδα «ΦΙλελεύθερος», οι τρεις μοναχοί απορρίπτουν τις κατηγορίες για σεξουαλικές πράξεις μεταξύ τους, υποστηρίζοντας ότι επρόκειτο για ακραίο χιούμορ.
Απολογία μοναχών Αββακούμ
Τα θεωρούμε όλα αβάσιμα και έωλα, καθώς στηρίχτηκαν σε διαλόγους παραποιημένους και ανυπόστατους, τους οποίους εμείς δεν επιβεβαιώνουμε σε καμία περίπτωση, αφού ποτέ δε μας δόθηκαν. Τυχόν πειράγματα, έντονου ή ακραίου, ίσως χαρακτήρα οφείλονται στην οικειότητα που αναπτύχθηκε μέσα από την καθημερινότητά μας, αποτελούν αστεϊσμούς, κακόγουστους μεν, αλλά οι οποίοι δε συνιστούν ασφαλώς, και τετελεσμένες σεξουαλικές πράξεις, όμως σίγουρα και αναμφίβολα ανάρμοστη συμπεριφορά. Αν και παραδέχονται τα λάθη τους, τονίζουν τη σημασία της Εκκλησίας στη ζωή τους και εκφράζουν την επιθυμία να παραμείνουν στην αγκαλιά της. Ζητώντας την επιείκεια του Εφετείου. Ζητούμε να μας βγάλετε από αυτή την πνευματική κόλαση της καθαίρεσης, επιβάλλοντας μας για τα ομολογημένα έντονου χαρακτήρα πειράγματα μας, ίσως μια άλλη ποινή η οποία θα είναι παραδειγματική αλλά όχι εξουθενωτική. Κάνοντας λόγο ακόμη και για επιστροφή στο μοναστήρι τους. Στην απολογία την οποία ανέγνωσε εκ μέρους και των τριών ο μοναχός Πορφύριος υποστηρίζουν ότι η έντονη πίεση που δέχθηκαν τους οδήγησε στα όριά τους, ακόμα και σε σκέψεις, όπως τερματίσουν την ζωή τους. Φτάσαμε ακόμη και στα όρια αυτής τη λέξης που ντρέπομαι να ξεστομίσω, σκεπτόμενοι προς στιγμής, ότι θα ήταν η μόνη λύση για να μπορέσουμε άμεσα να διαφύγουμε από το αδιέξοδο που ήταν δραματικά απόλυτο. Αισθανθήκαμε άπειρες φορές να μας κατακλύζει η απόγνωση και η απελπισία καθώς λυγίσαμε κατά τα ανθρώπινα. Ενώ κατά έναν παράδοξο τρόπο, αποδίδουν μέρος της ευθύνης στον Άγιο Αββακούμ, υποστηρίζοντας ότι δεν τους παρείχε την απαραίτητη πνευματική καθοδήγηση. Ο Άγιος Αββακούμ δεν μπορούσε να μας χαράξει από μόνος του πνευματικά μια σωστή πορεία. Ήμασταν από την αρχή εκτεθειμένοι σε μεγάλο κίνδυνο πλάνης, πνευματικά απροστάτευτοι, χωρίς εμείς να το καταλαβαίνουμε, ώστε να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας.