Το τελευταίο διάστημα γίνεται πολύς λόγος για τις επιδιώξεις της Γερμανίας στα Βαλκάνια και πως αυτές συνδέονται με τη διένεξη Ελλάδας Σκοπίων, με αφορμή το θέμα του ονόματος. Η πρόσφατη επίσκεψη της γερμανίδας Καγκελαρίου, λίγα μόλις εικοσιτετράωρα, πριν η Ελλάδα πάρει τη σκυτάλη από τα Σκόπια, για την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, αναζωπύρωσε αυτή τη συζήτηση. Ποιες είναι συγκεκριμένα αυτές οι επιδιώξεις; Η Γερμανία διεκδικεί αυτό που ήθελε πάντα. Την οικονομική και πολιτική της εξάπλωση και κυριαρχία.
Της Ελένης Γεννητσεφτσή
Σκοπός της είναι να ενώσει το ολλανδικό λιμάνι του Ρότερνταμ (μια χώρα δορυφόρος της) με το αντίστοιχο της Θεσσαλονίκης. Έχουν προχωρήσει ήδη οι σχεδιασμοί για το «φαραωνικό» έργο της σύνδεσης του Αξιού ποταμού μα τον παραπόταμο του Δούναβη Μοράβα. Με τη σύνδεση αυτή θα δημιουργηθεί μια τεράστια υδάτινη λεωφόρος μέσα από την οποία θα μεταφέρονται εμπορεύματα και αγαθά από τη βόρεια και κεντρική Ευρώπη στη νότια. Η ολοκλήρωση του μεγαλόπνοου αυτού έργου, που έχει υπολογιστεί στα 17 δις. δολάρια θα μειώσει σημαντικά το κόστος μεταφοράς. Ταυτόχρονα θα μειώσει τη στρατηγική σημασία των στενών του Βοσπόρου-Ελλησπόντου και του Γιβραλτάρ. Σε αυτόν τον υδάτινο άξονα η Γερμανία επιθυμεί να έχει κυρίαρχο ρόλο, μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία και ελέγχει πλήρως.
Το Βερολίνο πιέζει για την επίλυση του σκοπιανού, αλλά όχι με οποιαδήποτε ονομασία, σε αντίθεση με τους αγγλοσάξονες (ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο). Οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται για το ονοματολογικό, ας ονομαστούν τα Σκόπια με οποιοδήποτε όνομα, αρκεί να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ.
Αντίθετα οι Γερμανοί επιθυμούν η λύση του ονόματος να περιέχει οπωσδήποτε τον όρο Μακεδονία και αυτό γιατί θέλουν να χρησιμοποιήσουν το μακεδονικό θέμα ως όχημα για να ελέγξουν στρατηγικές περιοχές και λιμάνια όπως της Θεσσαλονίκης.
Για το λόγο αυτό, επιδιώκουν να αναδειχθούν επιδιαιτητές και ρυθμιστές όλων των εκκρεμοτήτων και αντιπαλοτήτων στα Βαλκάνια (Κοσσυφοπέδιο- Σερβία, Ελλάδα-Σκόπια και Αλβανία). Στόχος τους είναι, μετά την αναγνώριση των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία να θέσουν θέμα «μακεδονικής μειονότητας» στη Θεσσαλονίκη.
Ο όρος «Μακεδονία» είναι ένα πολύτιμο εργαλείο στην πολιτική εργαλειοθήκη του Βερολίνου, που θα το χρησιμοποιήσει κατάλληλα σε τόπο και χρόνο.
Για την υδάτινη σύνδεση ιδιαίτερο ενδιαφέρον επιδεικνύουν και οι Κινέζοι, οι οποίοι είναι από τους ισχυρότερους οικονομικούς εταίρους της Γερμανίας. Το Πεκίνο έχει εντάξει το όλο έργο στο «Νέο Δρόμο του Μεταξιού». Επίσης οι Ρώσοι φαίνονται προς το παρόν θετικοί σε μια τέτοια προοπτική. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι σχέσεις Βερολίνου και Μόσχας είναι εξαιρετικές, παρά τις όποιες οικονομικές κυρώσεις της ΕΕ, που επιβλήθηκαν λόγω της αμερικανικής πίεσης. Οι δύο αγωγοί στη Βαλτική Θάλασσα Nord Stream 1 και 2 ενώνουν τις δύο χώρες οικονομικά και πολιτικά.
Το διακύβευα είναι μεγάλο. Πουλώντας το όνομα δεν πουλάς μόνο την ιστορία σου και το παρελθόν σου, πουλάς και το μέλλον σου. Και εδώ δεν μιλάμε ούτε καν για πούλημα, αλλά για ξεπούλημα.