Ο Πατριάρχης Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ εξήγησε την Πέμπτη, μετά τη Θεία Λειτουργία στο ιστορικό Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στο Πατριαρχικό Μέγαρο, το ιστορικό πλαίσιο της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, σύμφωνα με τη διδασκαλία που σώζεται από την Ιερά Παράδοση. «Η Μητέρα του Θεού κοιμήθηκε εν Κυρίω σε σπίτι του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή, γιατί από τον Σταυρό ο Χριστός την εμπιστεύτηκε στον αγαπημένο Του μαθητή», εξήγησε ο Πατριάρχης Ρουμανίας. «Αυτό το σπίτι ήταν κοντά στη Σιών και γι’ αυτό το σπίτι αργότερα έγινε εκκλησία. Από εδώ το σώμα της Μητέρας του Θεού θάφτηκε σε σπήλαιο που ανήκε στην οικογένεια του Αγίου Μάρκου του Ευαγγελιστή, ο οποίος έδωσε την ευκαιρία στους μαθητές του Ιησού να χρησιμοποιήσουν αυτό το σπήλαιο για να αναπαυθούν ή να προσευχηθούν εκεί». Εφόσον στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες η Μητέρα του Θεού απολάμβανε ιδιαίτερη τιμή από τους πιστούς, η γιορτή αυτή ονομαζόταν «Μνήμη της Μαρίας». Η πραγματική γιορτή, εξήγησε ο Πατριάρχης Ρουμανίας, καθιερώθηκε από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Μαρκιανό, ο οποίος βασίλεψε από το 450-457. Τρία χρόνια μετά τον θάνατο του αυτοκράτορα, συνέχισε ο Μακαριώτατος, «στην εκκλησία αυτή γιορτάστηκε για πρώτη φορά αυτή η γιορτή που τώρα ονομάζεται «Κοίμηση της Θεοτόκου». «Αργότερα ο βυζαντινός αυτοκράτορας Μαυρίκιος (582-602) επέκτεινε τη γιορτή αυτή και την επέβαλε σε όλη την αυτοκρατορία. Έτσι από την εποχή των δύο αυτών αυτοκρατόρων έχουμε την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που εορτάζεται στις 15 Αυγούστου».
«Αυτή η γιορτή τονίζει την Κοίμηση της Θεοτόκου, δείχνοντας ότι πέρασε από τον θάνατο, αλλά δεν έμεινε στον τάφο». Ο προκαθήμενος της Ρουμανικής Εκκλησία ανέφερε ότι το σώμα της Θεοτόκου έμεινε τρεις ημέρες στο μνήμα δίχω να υποστεί φθορά και έπειτα έγινε η μετάστασή της στους ουρανούς, καθώς ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήθελε η μητέρα του να είναι μαζί Του. Παράλληλα, ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ρουμανίας ανέδειξε τη μοναδική σημασία της Θεοτόκου στη Χριστιανική Θεολογία και ανέδειξε τον ουσιαστικό ρόλο της στην ιστορία της σωτηρίας. «Ο Σωτήρας σεβάστηκε αυτή την ιδιότητα της μητέρας Του, από την οποία προσέλαβε την ανθρώπινη φύση Του, γιατί συνελήφθη χωρίς αρσενικό σπόρο και γεννήθηκε χωρίς να χαλάσει την παρθενία της Μητέρας Του». Ο Μακαριώτατος επεσήμενε ότι, το σώμα που γέννησε τον Θεό-Λόγο ως Άνθρωπο, το σώμα που Τον κυοφόρησε και Τον κράτησε στα χέρια του, δεν μπορούσε να εισέλθει στη φθορά, ακριβώς όπως και το σώμα του Σωτήρα δεν γνώριζε τη φθορά. Αυτή είναι μια ιδιαίτερη τιμή προς τη Μητέρα του Θεού, ανέφερε ο Πατριάρχης, και δείχνει μια μετοχή της στο μυστήριο της αιώνιας ζωής, καθώς το σώμα της δεν παρέμεινε στον τάφο για περισσότερες από τρεις ημέρες και έτσι δεν υπέστη την αποσύνθεση. Στο τέλος ο Μακαριώτατος ανέφερε τις εορτές που η Εκκλησία έχει αφιερώσει μέσα στο έτος για να τιμάει την Θεοτόκο και έκλεισε το λόγο του αιτούμενος από την Θεομήτωρ να βοηθήσει όλους τους χριστιανούς, όλους τους ανθρώπους και ιδιαίτερα όσους την τιμούν. Ανέφερε ακόμη ότι η Θεοτόκος είναι προστάτιδα της οικογένειας, των γονιών, των παιδιών, των παρθένων, των μοναχών και μοναζουσών στα μοναστήρια και των διακονούντων την Εκκλησία, καθώς και των φτωχών, των ηλικιωμένων, των αρρώστων.