Θορυβημένη εμφανίστηκε η γερμανική βουλή στην τελευταία της συνεδρίαση, μετά τις πρόσφατες δηλώσεις Τραμπ, για πλήρη εξάρτηση της χώρας από τη Μόσχα, αλλά και για την επιμονή του στο θέμα της αύξησης των κονδυλίων της Γερμανίας υπέρ του ΝΑΤΟ.
Ελένη Γεννητσεφτσή
Οι Γερμανοί βουλευτές μετά από μια έντονη συνεδρίαση, κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι δεν μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, να βασίζεται αμυντικά πλέον στην Αμερική και ενεργειακά στη Ρωσία. Για το λόγο αυτό, κάλεσε σε συσπείρωση τους ευρωπαίους εταίρους, ώστε να αντιμετωπίσουν από κοινού τις προκλήσεις Τραμπ.
Συγκεκριμένα, σε δηλώσεις τους βουλευτές όλων των παρατάξεων ανέφεραν, ότι η ΕΕ θα πρέπει να αποκτήσει άμεσα ενεργειακή και αμυντική αυτάρκεια ώστε να μην εξαρτάται πλέον από την αυταρχική όπως τη χαρακτήρισαν Ρωσία, ούτε από την όλο και πιο απρόβλεπτη Αμερική.
Η γερμανική βουλή, έστω και καθυστερημένα δείχνει να αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των καταστάσεων. Μόνο που είναι πολύ αργά πια για την Ευρώπη, να κάνει όλα αυτά που θα έπρεπε να είχε κάνει εδώ και χρόνια, καθώς ακολούθησε μια κοντόφθαλμη και συγκυριακή πολιτική, που σκοπό είχε τη μεγιστοποίηση του κέρδους.
Αντί να επενδύσει σε τομείς ζωτικής σημασίας, όπως η ενέργεια οι νέες τεχνολογίες και η άμυνα, που θα της εξασφάλιζαν αφενός αυτάρκεια και αφετέρου περισσότερες επιλογές στην άσκηση της πολιτικής της, κατέφυγε σε εύκολες λύσεις εναποθέτοντας την άμυνα της στο ΝΑΤΟ και την ενεργειακή της αυτάρκεια στη Ρωσία.
Η λανθασμένη αυτή πολιτική εντάθηκε ακόμα περισσότερο τα τελευταία χρόνια, όταν η Γερμανία αυτοανακηρύχτηκε ηγέτιδα δύναμη της ΕΕ. Έχοντας βασικό κριτήριο τη μεγιστοποίηση του κέρδους της, έδεσε ακόμα περισσότερο την ΕΕ με τις ΗΠΑ εμπλέκοντας το ΔΝΤ στην Ελληνική κρίση.
Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει στους γερμανούς, η Ευρώπη είναι εξαρτημένη σε μεγάλο βαθμό από τις δυο αυτές χώρες, οι οποίες πολύ σύντομα θα κρατάνε όλο και περισσότερο την τύχη της στα χέρια τους, αν δεν την κρατάνε ήδη.
Οι δηλώσεις περί ενεργειακής αυτάρκειας και δημιουργίας κοινής ευρωπαϊκής άμυνας είναι κενό γράμμα, χιλιοειπωμένο στα λόγια, ανεφάρμοστο στην πράξη.
Η διαιρεμένη και οικονομικά γονατισμένη Ευρώπη δεν είναι σε θέση να πάρει κοινές αποφάσεις για τόσο σοβαρά ζητήματα. Η ενότητα και η αλληλεγγύη την οποία επικαλείται το Βερολίνο, όποτε και όπως το συμφέρει, έχουν διαρραγεί εδώ και χρόνια, με τις πολιτικές σκληρής λιτότητας που επέβαλε στις χώρες του Νότου- τις γνωστές και ως PIGS- το μεταναστευτικό πρόβλημα και μια σειρά άλλα ζητήματα για τα οποία οι αποφάσεις λαμβάνονται μονομερώς.
Η Γερμανία εδώ και χρόνια αρνείται να δεχτεί το προφανές, ότι έχει περισσότερο ανάγκη την Ενωμένη Ευρώπη, από οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος, καθώς μπορεί να είναι μεγάλη, εντός της Ευρώπης, έξω όμως από αυτή, είναι πολύ μικρή για να επιβιώσει μόνη της, ανάμεσα σε χώρες, όπως η Κίνα, η Αμερική και η Ρωσία.
Επαναλαμβάνοντας εν πολλοίς τα λάθη του παρελθόντος, ήρθε η ώρα να πληρώσει το τίμημα της αλαζονικής πολιτικής, που ακολούθησε όλο το προηγούμενο διάστημα, μόνο που δεν θα είναι η μόνη, καθώς θα συμπαρασύρει και άλλες χώρες.
Διακινδυνεύοντας μια πρόβλεψη, θα λέγαμε ότι, η Ευρώπη έχει μπει ανεπιστρεπτί σε ένα σπιράλ θανάτου, από το οποίο είναι σχεδόν αδύνατο να βγει.