Το τουρκικό κατεστημένο, το οποίο δεν αποτυπώνεται σε συνομιλίες και κλειστές αίθουσες, ξαναχτύπησε και μάλιστα εις διπλούν. Με αφορμή την αυριανή θλιβερή επέτειο της γενοκτονίας των Ποντίων , όχι ένα αλλά δύο άρθρα, ξιφουλκούν κατά της Ελλάδας, υποστηρίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι δεν έχει κάνει καμία γενοκτονία των Ποντίων η Τουρκία, αλλά πως η Ελλάδα ήταν αυτή που διέπραξε γενοκτονίες Τούρκων στην Τριπολιτσά και στα νησιά!
Επικαλούμενος και τον Τούρκο αναλυτή, Δρ. Salim Gökçen, κάνει λόγο για «αντιτουρκικές δραστηριότητες των ποντιακών οργανώσεων στο εξωτερικό από το 1995». «Υπάρχουν σχεδόν 400 Ποντιακά σωματεία στο εσωτερικό και στο εξωτερικό», αναφέρει.
«Η Ελλάδα, οι σύλλογοι του Πόντου, θέλουν να στριμώξουν την Τουρκία μέσω καταγγελιών για γενοκτονία των Ποντίων. Ο Καναδάς είναι μια από τις χώρες στο επίκεντρο εκείνων που προβάλλουν το ψέμα της γενοκτονίας. Με την αύξηση της ελληνικής μετανάστευσης στον Καναδά από το 1900, διάφορες εθνοτικές οργανώσεις ιδρύθηκαν εκεί από το 1905. Η οργανωτική διαδικασία, η οποία ξεκίνησε με την ίδρυση των οργανώσεων Patris και Anagennesis στο Μόντρεαλ το 1905, εκδηλώθηκε και σε άλλες πόλεις του Καναδά με την πάροδο του χρόνου», προσθέτει.
Στη συνέχεια παραθέτει ποιες χώρες και πολιτείες έχουν αναγνωρίσει την γενοκτονία των Ποντίων και κατόπιν επικαλείται τον ιστορικό Δρ. Αλί Γκιουλέρ ο οποιος διατείνεται ότι δεν υπάρχει αρχειακό έγγραφο που να δείχνει ότι σφαγιάστηκαν 350.000 Ορθόδοξοι Έλληνες στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. «Ακόμη και σήμερα υποστηρίζεται ότι υπάρχουν χριστιανοί που μιλούν ελληνικά. Ωστόσο, όλα τα δικαιώματα που παρέχονται στους μη μουσουλμάνους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία είναι γνωστά . Παρατηρούμε ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα προσπαθεί να δημιουργήσει υποψίες και κρίση ταυτότητας μεταξύ του τουρκικού λαού στην περιοχή με τέτοιους ισχυρισμούς», υποστηρίζει το άρθρο.
Το δεύτερο άρθρο πάει ακόμη παραπέρα. Ο αρθρογράφος Halil Özsaraç του aydinlik.com.tr καταρχάς με περίσσια προκλητικότητα αναφέρει ότι «Η Ελλάδα ιδρύθηκε από μια στιγμιαία «παύση» των Τούρκων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία γνώρισε μια σειρά «δισταγμών» για το αν θα αντισταθεί στον ιμπεριαλισμό ή όχι, και υπέστη σταδιακές γεωπολιτικές απώλειες στη Θάλασσα των Νησιών» (σ.σ. εννοεί το Αιγαίο)
Στη συνέχεια αναφέρεται στη ναυμαχία του Ναβαρίνου. Γράφει ο Τούρκος αρθογράφος συγκεκριμένα: «Οι Έλληνες, που διέπραξαν γενοκτονία κατά εκατοντάδων χιλιάδων Τούρκων στην Πελοπόννησο και στα νησιά του Αιγαίου μετά την εξέγερση κατά των Οθωμανών το 1821 , ήθελαν να ιδρύσουν ένα ανεξάρτητο κράτος στην Πελοπόννησο. Στο τέλος του αιματηρού πολέμου που κράτησε 6 χρόνια, ο Οθωμανικός Στρατός και το Ναυτικό παγίδευσαν τους Έλληνες αντάρτες στο νησί Σουλούκα (Ύδρα) και έμεναν μόνο λίγες μέρες για την καταστολή της εξέγερσης. Το φθινόπωρο του 1827, όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία ετοιμαζόταν να πει «Εντάξει, αυτό τελείωσε», οι ιμπεριαλιστικοί πολεμικοί στόλοι που φαινόταν ότι ήταν «φίλοι και σύμμαχοι» των Οθωμανών, σχημάτισαν ένα φράγμα μπροστά στο νησί και προκάλεσαν το Οθωμανικό Ναυτικό που έκανε τις τελευταίες του προετοιμασίες για την επιχείρηση. Μπροστά σε αυτή την απροσδόκητη κατάσταση, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, νομίζοντας ότι θα κατέληγε σε διπλωματικό συμβιβασμό με τον «φίλο» και «σύμμαχό» της, την ιμπεριαλιστική Δύση, ανέβαλε την τελευταία της επιχείρηση για να συντρίψει την ελληνική εξέγερση και έστειλε το γιγάντιο ναυτικό της στο Ναβαρίνο».
«Οι γενοκτόνοι Έλληνες ίδρυσαν ανεξάρτητο κράτος στην Πελοπόννησο και τις Κυκλάδες και τις Βόρειες Σποράδες στα δυτικά της Θάλασσας του Αρχιπελάγους, χάρη στο ξεπούλημα του «φίλου και συμμάχου» του Οθωμανού από τον ιμπεριαλισμό», προσθέτει και συνεχίζει την ιστορική παραχάραξη με αναφορές από τους Βαλκανικούς πολέμους μέχρι τα Ίμια.
Καταλήγει δε πως αν «η Τουρκία δεν μπορεί να απαλλαγεί από τη συνήθεια του δισταγμού, θα χάσει τη Γαλάζια Πατρίδα της».