Ακόμη και για τα δεδομένα της ταραγμένης Μέσης Ανατολής η περασμένη εβδομάδα δεν ήταν και η πιο ήρεμη.
Η αναχαίτιση πυραύλου Σιιτών ανταρτών Χούτι της Υεμένης στο αεροδρόμιο του Ριάντ, η συντριβή ελικοπτέρου πάνω από τη συνοριακή γραμμή Σαουδικής Αραβίας και Υεμένης κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες με επιβαίνοντα τον πρίγκιπα Μανσούρ Μπιν Μουκρίν, αλλά και οι εκκαθαρίσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων στη Σαουδική Αραβία στο πλαίσιο καταπολέμησης της διαφθοράς, ήταν μερικά από τα κομμάτια σε μια ανηλεή αντιπαράθεση εδραίωσης περιφερειακής ηγεμονίας ανάμεσα σε Ριάντ και Τεχεράνη.
Με άλλα λόγια όλα τα παραπάνω αποτελούν συνιστώσες σε μια κοινή συνισταμένη: την σουνιτο-σιιτική αντιπαράθεση, αυτή δηλαδή των δυο κύριων δογμάτων του Ισλάμ. Τελευταίο κομμάτι στο σύνθετο αυτό παζλ, η παραίτηση σε ζωντανή μετάδοση του πρωθυπουργού του Λιβάνου Σαάντ Χαρίρι, από τη σαουδαραβική τηλεόραση.
Όπως αποκλειστικά μετέδωσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, ο Λιβανέζος μέχρι πρότινος πρωθυπουργός προσεκλήθη «δολίως» στο Ριάντ όπου αναγκάστηκε σε παραίτηση από τους Σαουδάραβες προστάτες του. Είχε για πολλοστή φορά αρνηθεί να συγκρουστεί ανοιχτά με την φιλοϊρανική συγκυβερνώσα στο Λίβανο Χεζμπολάχ, την οποία οι Σαουδάραβες ήθελαν πάση θυσία να βγάλουν από τη μέση.
Το ρεπορτάζ του βρετανικού πρακτορείου ήρθε να δώσει τέλος στο μυστήριο της εξαφάνισης του Χαρίρι πίσω από το οποίο αναλυτές βλέπουν την αποφασιστικότητα των Σαουδαράβων να οδηγήσουν τη σύγκρουση με το Ιράν και τις φιλικές προς την Τεχεράνη οργανώσεις (βλ. Χεζμπολάχ) στα άκρα. Αυτό διαφαίνεται εξάλλου ανάγλυφα και στην Υεμένη όπου ο νέος πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν Αλ Σαούντ διεξάγει πόλεμο ενάντια στους Σιίτες Αντάρτες Χούτι, οι οποίοι στηρίζονται από την Τεχεράνη.
Η κόντρα για την εδραίωση εξουσίας στον μουσουλμανικό κόσμο μεταξύ Ριάντ και Τεχεράνης εκτυλίσσεται περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες. Κέντρο του σιιτικού Ισλάμ είναι το Ιράν, το οποίο προσπαθεί, να εδραιώσει περιφερειακή ηγεμονία, ελέγχοντας με τον ένα ή άλλο τρόπο αραβικά κράτη όπως για παράδειγμα τη Συρία, όπου έχει καταφέρει να επιβιώσει ο υποστηριζόμενος από την Τεχεράνη αλεβίτης, δηλαδή σιίτης, πρόεδρος Άσαντ. Έτσι όμως πλήττει την ηγεμονία του παραδοσιακού και πλούσιου σε πετρέλαια αντιπάλου του Σαουδική Αραβία, η οποία αποτελεί θρησκευτικό κέντρο του σουνιτικού δόγματος λόγω των ιερών προσκυνημάτων της Μέκκας και της Μεδίνας.