Χωρίς αμφιβολία, το θέαμα για τους Αμερικανούς παρατηρητές, ήταν εξωφρενικό, ίσως και φρικτό. Οι εικόνες που μετέφεραν τα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα ήταν πρωτόγνωρες για τους γραφειοκράτες, που εκπονούν την αμερικανική εξωτερική πολιτική για τις σχέσεις με όλες τις χώρες του κόσμου.
Ο σύμμαχος(;) και φίλος(!) των Ηνωμένων Πολιτειών, Ταγίπ Ερντογάν, ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, να συναγελάζεται με τους μεγαλύτερους εχθρούς των Αμερικανών: Τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν και τον πρόεδρο του Ιράν, Χασάν Ροχανί. Ήταν φανερό για τους Αμερικανούς ότι ο κ. Ερντογάν τους έφτυνε στα μούτρα και τους …ευχαριστούσε με τον τρόπο για όλη τη βοήθεια που του έδωσαν από το 2002, ρίχνοντας καλύτερους φίλους και συμμάχους.
Ξεπέρασε τον κ. Πούτιν και τον πρόεδρο του Ιράν στην κριτική εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών για όλα τα δεινά του κόσμου. Οι Αμερικανοί γραφειοκράτες που παρακολουθούσαν το θέαμ,α έχουν αποτύχει σε όλες τις προβλέψεις τους. Θεωρούσαν ότι μετά από μία περίοδο «αναζητήσεων» ο κ. Ερντογάν θα ξεπερνούσε την πολιτική του «εμμηνόπαυση» και θα επέστρεφε στο δυτικό μαντρί.
Μερικοί ήταν βέβαιοι ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας θα γινόταν ένας καλύτερος σύμμαχος και φίλος. Πόσο έξω έπεσαν… Πόσο λανθασμένες αποδείχθηκαν οι προβλέψεις τους… Πόσα προβλήματα δημιούργησαν στους πιο πιστούς συμμάχους τους, τους Κούρδους για να ικανοποιήσουν τον Σουλτάνο.
Πρέπει το λιγότερο να ντρέπονται, αν και οι γραφειοκράτες, σε όλες τις χώρες του κόσμου, παίζουν με τις ζωές των ανθρώπων, σαν να είναι πιόνια στην σκακιέρα. Χθες στην Τουρκία, επιβεβαιώθηκε η έξοδος του κ. Ερντογάν από το δυτικό στρατόπεδο.
Δεν πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Η συμμαχία του με τη Ρωσία και το Ιράν είναι στρατηγική και στρατιωτική. Και αν δεν κάνω λάθος, οι τρεις ηγέτες συμφώνησαν ότι θα βοηθούν και θα υποστηρίζουν ο ένας τον άλλο στον κίνδυνο. Αυτό αφορά και εμάς, αν και η Ελλάδα και η Κύπρος δεν αποτελούσαν ποτέ απειλή για την Τουρκία. Βασικά επειδή αγαπούμε την ειρήνη και διότι δεν διεκδικούμε τίποτα από κανένα. Όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους Τούρκους.
Πιστεύουν οι ανιστόρητοι ότι τους ανήκουν τα μισά από τα νησιά τους Αιγαίου και η μισή Κύπρος. Και αυτό τον στόχο δεν θα τον εγκαταλείψουν ποτέ. Το θέμα μας, βεβαίως, είναι η Αμερική. Η υπερδύναμη βλέπει, χωρίς να αντιδρά, να εκτυλίσσονται ενώπιον της ιστορικές αλλαγές στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου. Η Τουρκία έχει χαθεί για τη Δύση.
Την ίδια στιγμή, οι γραφειοκράτες δεν το καταλαβαίνουν. Όχι επειδή είναι χαζοί. Πλέον πρέπει να συμβαίνει κάτι άλλο… Και μου έρχεται στο μυαλό και η περίπτωση του Μάικλ Φλιν, πρώην συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, που από φανατικός αντιτούρκος έγινε φιλότουρκος για να αποδειχθεί ότι η Άγκυρα τον εξαγόρασε. Δεν δικαιολογείται με τίποτα η συνέχιση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει εξευτελίσει τους Αμερικανούς.
Άλλαξε στρατόπεδο και συμμαχία και ο κίνδυνος να έχει παραδώσει πολύτιμα μυστικά του ΝΑΤΟ και της Δύσης στον κ. Πούτιν είναι υπαρκτός. ΠΡΟΣΕΞΤΕ: Είναι αυτή τη στιγμή ο μεγαλύτερος εχθρός της Αμερικής, και όμως οι φίλοι μας οι Αμερικανοί κάνουν διαβήματα στην Ελλάδα και την Κύπρο, επειδή δεν ακολούθησαν τους άθλιους Βρετανούς και δεν απέλασαν Ρώσους διπλωμάτες.
Τι έχουν κάνει οι Εγγλέζοι για την Ελλάδα και την Κύπρο; Πόσες φορές βοήθησαν την Αθήνα και τη Λευκωσία; ΠΟΤΕ. Αντίθετα λόγω των Βρετανών υποφέρει η Κύπρος. Το αμερικανικό διάβημα, λοιπόν, είναι πέρα για πέρα λάθος… Και πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι οι πολίτες δεν είναι αρνιά. Βλέπουν τι συμβαίνει στη γειτονιά μας. Ξέρουν ότι η Τουρκία μπήκε στο τσεπάκι του Πούτιν και της Τεχεράνης.
Και αναρωτήθηκαν πολλές φορές: Έχουν τυφλωθεί οι Αμερικανοί; Γιατί συμπεριφέρονται τόσο εχθρικά στους Κούρδους, στους Έλληνες, στους Κύπριους; Γιατί συνεχίζουν να υποστηρίζουν μία χώρα, που δεν το αξίζει; Στην Ουάσιγκτον αναμένουν με αγωνία τις θέσεις που θα καταθέσει στην Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας ο υποψήφιος υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο.
Θα παρουσιάσει ένα καινούργιο μανιφέστο, με νέες πιο ισχυρές και γνήσιες συμμαχίες, ή θα συνεχίσει και αυτός να χαϊδεύει -για να μην χρησιμοποιήσω άλλη λέξη- την Τουρκία; Εάν δεν παρουσιάσει τη νέα εξωτερική πολιτική, η Αμερική θα είναι άξια της τύχης της. Θα μείνει χωρίς συμμάχους στη Μέση Ανατολή… Και θα την γλεντάει ο Βλαδίμηρος Πούτιν με την παρέα του…
mignatiou.gr