Οι Γερμανοί ξανάρχονται. Με τις ίδιες δογματικές πολιτικές της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της λιτότητας και των «σιδερένιων νόμων» του Μάαστριχτ.Απόστολος της ολικής επαναφοράς, ο άνθρωπος που μάλλον θα είναι διάδοχος της Μέρκελ και καγκελάριος της Γερμανίας, μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ο Αρμιν Λάσετ.
O νέος ηγέτης της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας αυτοσυστήθηκε με μια συνέντευξη-προγραμματική, στους Financial Times.
Με απόλυτη γερμανική καθαρότητα, που αγγίζει την ωμότητα, περίγραψε τη νέα γερμανική στρατηγική για την επόμενη μέρα της πανδημίας.
Η οποία στην ουσία είναι η παλιά, η προ της πανδημίας, μια στρατηγική με σφραγίδα Σόιμπλε, συνδυασμένη με κάποιες πινελιές πραγματισμού και πιο κεντρώου λόγου από τη Μέρκελ.
Τι προαναγγέλει ο Αρμιν Λάσετ στους FT; Στροφή στη «δημοσιονομική ορθοδοξία».
Τέλος στο «κράτος-προστάτη» που ανέδειξε η πανδημία.
Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης να θεωρηθεί μια «one-off» επιλογή, η οποία δεν θα επαναληφθεί στο μέλλον.
Αποκατάσταση των δημοσιονομικών κανόνων εντός της ΕΕ και περιορισμός των ελλειμμάτων.
«Κάθε χώρα είναι υπεύθυνη για τα χρέη της, κάτω από τους κανόνες του Μάαστριχτ» και προσθέτει για όσους δεν κατάλαβαν:
«Δεν είναι υπεύθυνη μια χώρα για τα χρέη μιας άλλης χώρας». Αρα, τέλος στην ιδέα της «αμοιβαιοποίησης» του χρέους.Οι δημοσιογράφοι των FT ξεκινούν την παρουσίαση της συνέντευξης με μια διαπίστωση ειρωνική και σχεδόν βιτριολική, αλλά απολύτως ρεαλιστική:«Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο κορωνοιός έχει αλλάξει αμετάκλητα τον κόσμο και τα πράγματα δεν θα ξαναγίνουν ποτέ ίδια με πριν. Ο Αρμιν Λάσετ δεν είναι ένας απ ́αυτούς».
Τι σημαίνει αυτό το κυνικό πρόγραμμα του Λάσετ για την επόμενη μέρα της πανδημίας και τις εξελίξεις στην Ευρώπη, είναι κάτι το προφανές.
Η στρατηγική της Γερμανίας είναι πλέον ευανάγνωστη.
Η δημοσιονομική ευελιξία, οι πολιτικές χαλάρωσης, η αύξηση των δημοσίων δαπανών και οι κοινωνικές παροχές είναι μια (κακή) παρένθεση που πρέπει να κλείσει.
Η επιστροφή στις συντηρητικές πολιτικές που βοήθησαν τη Γερμανία να γίνει κυρίαρχη δύναμη της Ευρώπης είναι πλέον εν εξελίξει, είναι το εύλογο σχόλιο των FT.
Δυστυχώς και για την Ελλάδα και για την υπόλοιπη Ευρώπη, οι οποίες θα κληθούν να υποστούν ακόμη μια φορά τον δογματισμό της Γερμανίας φαίνεται ότι το «πνεύμα των καιρών», που έλεγε ο Νικολό Μακιαβέλι, συντονίζεται με το κόμμα του Λάσετ.
Τον τελευταίο μήνα όλες οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν μια εντυπωσιακή ανατροπή των τάσεων υπέρ της Χριστιανοδημνοκρατίας και σε βάρος τον Πρασίνων.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Europeelects, στις αρχές Μαίου οι Πράσινοι διατηρούσαν ένα μικρό προβάδισμα έναντι της συμμαχίας CDU/CSU (24,4% και 24,3%).
Σήμερα η συμμαχία CDU/CSU έχει ξεφύγει με 27,5% έναντι 20,3% των Πρασίνων.
Οι πιθανότητες για αυτοδυναμία είναι ανύπαρκτες και το πιθανότερο σενάριο προβλέπει κυβέρνηση Συνασπισμού με τους Φιλελεύθερους και ίσως τους Πράσινους.
Πάντως όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν σε μια καθαρή νίκη της Χριστιανοδημοκρατίας και βλέπουν τον Αρμιν Λάσετ στη Καγκελαρία στη θέση της Άνγκελα Μέρκελ.
Αν επιστρέψει με τόσο σκληρές θέσεις στην Ευρώπη η γερμανική ορθοδοξία είναι προφανές ότι θα επηρεαστούν δυσμενώς οι εξελίξεις σε όλες τις χώρες.
Ακόμη δυσμενέστερα σε χώρες όπως η δική μας, με τα οξύτατα ζητήματα του δημοσίου χρέους και των ελλειμμάτων.
Μπορεί κάτι να αλλάξει έως τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου; Καλού-κακού, ας κάνουμε καμμιά ευχή…