Τα τελευταία χρόνια η ραγδαία ανάπτυξη των πυραυλικών δυνατοτήτων της Κίνας, ιδιαίτερα στον τομέα της άρνησης της πρόσβασης σε ξένες δυνάμεις σε συγκεκριμένες περιοχές προκαλεί πονοκέφαλο στις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ. Μάλλον, όμως φαίνεται ότι οι ΗΠΑ βρήκαν τρόπο να σπάσουν αυτό το στρατηγικό πλεονέκτημα της Κίνας.
Κατά τη διάρκεια ενός πρόσφατου ταξιδιού του στην Αυστραλία, ο Διοικητής των Ναυτικών Επιχειρήσεων του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, Ναύαρχος John Richardson δεν έχασε την ευκαιρία να επαινέσει μια πρόσφατη συμφωνία συνεργασίας που υπεγράφη μεταξύ της Αυστραλίας και της Παπούα-Νέας Γουινέας για τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη της ναυτικής βάσης Lombrum στο νησί Manus. "Είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα της ηγεσίας που ασκεί η Αυστραλία και το Βασιλικό Αυστραλιανό Πολεμικό Ναυτικό στην περιοχή αυτή", δήλωσε, πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω λέγοντας: «από την οπτική γωνία του αμερικανικού ναυτικού, ανυπομονούμε να εντοπίσουμε τις ευκαιρίες από τις οποίες μπορούμε να το υποστηρίξουμε περαιτέρω». Τι εννοεί όμως ο Αμερικανός Ναύαρχος με αυτό;
Πριν από έναν αιώνα, τόσο ο Halford MacKinder όσο και ο Alfred Mahan αναγνώρισαν την κρισιμότητα της γεωγραφίας στη διαμόρφωση της στρατηγικής των μεγάλων δυνάμεων, ένας ρόλος που δεν έχει μειωθεί από την ταχεία ανάπτυξη των τεχνολογιών νέας γενιάς που την ακολούθησαν.
Σήμερα, ενόψει των κινεζικών επενδύσεων σε συστήματα όπλων A2/AD που αποσκοπούν να εκδιώξουν τις αμερικανικές δυνάμεις από τις βάσεις τους στην Κορέα, τη Νοτιοδυτική Ιαπωνία και τη Γκουάμ, είναι σημαντικό να εντοπιστούν τα κύρια γεωγραφικά σημεία που θα αμφισβητήσουν την στρατηγική της Κίνας βελτιώνοντας το στρατηγικό βάθος των ΗΠΑ, διαφοροποιώντας έτσι τις επιλογές υλικοτεχνικής υποδομής, σε τοπικό επίπεδο, για τον θαλάσσιο και εναέριο ανεφοδιασμό και την ενίσχυση της άμυνας της θάλασσας, καθώς επίσης να ενισχύσουν της αεροπορικές και ναυτικές άμυνες των συμμάχων και της ίδιας της Αμερικής.
Μια σύγχρονη αεροπορική και ναυτική βάση στο νησί Manus, που βρίσκεται βόρεια της Παπούα-Νέας Γουινέας, θα μπορούσε να γίνει μια από από αυτές τις κεντρικές γεωγραφικές περιοχές.
Ευρισκόμενο στο κέντρο του στρατηγικού τριγώνου μεταξύ της Γκουάμ, των Φιλιππινών και της Αυστραλίας, το νησί Manus αποτελεί μια ιδανική τοποθεσία για να υποστηρίξει τις περιφερειακές επιχειρήσεις ανεφοδιασμού τόσο στον αέρα όσο και στη θάλασσα.
Σε περίπτωση που τα κρίσιμα αμερικανικά λιμάνια και αεροδρόμια στη Γκουάμ δεχθούν επίθεση από την Κίνα σε μια προσπάθεια να φέρουν προ στρατιωτικών τετελεσμένων τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους, οι πρόσθετες στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο νησί Manus - μακριά από το βεληνεκές των κινεζικών όπλων Α2/AD - θα προσέφεραν το απαραίτητο στρατηγικό βάθος στις ΗΠΑ για να συνεχίσουν της ναυτικές και αεροπορικές τους επιχειρήσεις εντός του στρατηγικού τριγώνου, από μια βάση σημαντικά πιο κοντά από τις Αμερικανικές βάσεις στην Αυστραλία ή το Pearl Harbor.
Με βάση τα παραπάνω η Αμερική έχει κάθε λόγο να ενισχύσει την συνεργασία της Αυστραλίας και της Παπούα-Νέας Γουινέας, όπως έχει κάνει και κάνει ακόμα στην Ευρώπη για να αντιμετωπίσει την Ρωσική προκλητικότητα.
Σήμερα, η ναυτική βάση Lombrum είναι μια συλλογή παλαιών κτιρίων με μια μεγάλη προβλήτα που μπορεί να στηρίξει μικρά σκάφη ακτοφυλακής, τα οποία στεγάζονται σε ένα όμορφα προστατευμένο κόλπο με βαθιά νερά.
Το λιμάνι συνδέεται οδικώς με ένα σχετικά σύντομο αεροδιάδρομο 6.100 ποδιών. Με κάποια βυθοκόρηση και μια νέα μακρύτερη και μεγαλύτερη αποβάθρα, θα μπορούσε να δεχτεί μεγάλα σύγχρονα πολεμικά πλοία.
Το υπάρχον αεροδρόμιο θα μπορούσε να παράσχει τα μέσα για τον ανεφοδιασμό πυρομαχικών σε πολεμικά πλοία των ΗΠΑ, τα οποία δεν μπορούν να γίνουν από θαλάσσης. Αλλά αν αυτό βελτιωθεί και μεγαλώσει, θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα στρατηγικό αεροναυτικό κέντρο, ικανό να υποστηρίξει τα μεγάλα ανεφοδιαστικά αεροσκάφη, αλλά και επιθετικά αεροσκάφη μεγάλου βεληνεκούς.
Θα παρείχε επίσης τα μέσα για τον επανεξοπλισμό των πολεμικών πλοίων γρηγορότερα, εάν χανόταν η Γκουάμ ή τα Ιαπωνικά λιμάνια.
Η Κίνα δρα επιθετικά σε ολόκληρη την περιοχή του δυτικού Ειρηνικού. Από την οικοδόμηση τεχνητών νησιών στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, μέχρι και την διακήρυξη αναγνωριστικών ζωνών αεράμυνας πάνω από τη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, το Πεκίνο προσπαθεί να δημιουργήσει και να διευρύνει τις κυριαρχικές αξιώσεις της σε περιοχές όπου είχε ιστορικά λίγα συμφέροντα.
Αν λάβει κανείς υπόψιν του και τα κλιμακούμενα περιστατικά έντασης μεταξύ Κινεζικών πλοίων και αεροσκαφών με αντίστοιχα αμερικανικά και όχι μόνο σκάφη, γίνεται εμφανής η ανάγκη μιας πιο αποφασιστικής αντιμετώπισης των επιθετικών ενεργειών της Κίνας, από πλευράς των ΗΠΑκαι των συμμάχων τους.
Μια επένδυση σε μια διευρυμένη και εκσυγχρονισμένη ναυτική και αεροπορική βάση στο Manus θα μπορούσε να γίνει ένα ζωτικής σημασίας στρατηγικό κέντρο για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της στην περιοχή.
Μια τέτοια κοινή βάση δεν θα είχε μόνο σημαντικά οικονομικά οφέλη για την Παπούα-Νέα Γουινέα, αλλά θα ενίσχυε θεμελιωδώς την προωθημένη παρουσία των αμερικανικών και συμμαχικών δυνάμεων στην περιοχή του δυτικού Ειρηνικού, περιπλέκοντας πολύ τους στρατηγικούς υπολογισμούς της Κίνας.
Ο εντοπισμός από τον ναύαρχο Richardson της πρωτοβουλίας Αυστραλίας-Παπούα-Νέας Γουινέας ως μια εξαιρετική ευκαιρία καταδεικνύει μια στρατηγική διορατικότητα, η οποία πρέπει να ακολουθηθεί με ένα σταθερό σχέδιο.
Το Πολεμικό Ναυτικό και η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ πρέπει να συνομιλήσουν σύντομα με τον σύμμαχό τους, την Αυστραλία, και τον εταίρο της, Παπούα-Νέα Γουινέα, για να διερευνήσουν τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής που περιβάλλει τη Ναυτική Βάση στο Manus, προκειμένου να κατανοήσουν ποιες βελτιώσεις χρειάζονται, πόσο θα κοστίσουν και πώς μπορούν να πραγματοποιηθούν με τον καλύτερο τρόπο.
Η γεωγραφία του νησιού Manus είναι ιδανική για τον ανταγωνισμό της Κινεζικής στρατηγικής στην περιοχή. Η Αυστραλία και η Παπούα-Νέα Γουινέα έλαβαν το κατάλληλο πρώτο βήμα και εντόπισαν τα αμοιβαία συμφέροντα τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να κάνουν το ίδιο.
Πηγή National Interest, φωτογραφία αρχείου Reuters