Ο Economist με ένα εξώφυλλο που εντυπωσιάζει αναρωτιέται αν «η Ευρώπη είναι έτοιμη» για να αμυνθεί μπροστά σε όσα μπορεί να συμβούν στο μέλλον. Σε άρθρο του θέτει το ερώτημα: «Είναι η Ευρώπη έτοιμη να αμυνθεί; Η ρωσική επιθετικότητα και η αμερικανική διστακτικότητα αποκαλύπτουν πόσο ανεπαρκώς εξοπλισμένη είναι η ήπειρος». «Η Ρωσία γίνεται πιο επικίνδυνη, η Αμερική είναι λιγότερο αξιόπιστη και η Ευρώπη παραμένει απροετοίμαστη», αναφέρει το άρθρο.Στη συνέχεια, κάνει λόγο για ένα απλό πρόβλημα, του οποίου όμως η λύση φτάνει σε κλίμακα που δύσκολα μπορεί να κατανοηθεί. Η βρετανική εφημερίδα καλεί στο κύριο άρθρο της του Ευρωπαίους ηγέτες να εγκαταλείψουν τoν μετασοβιετικό εφησυχασμό και να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες. «Η Ρωσία γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη, η Αμερική λιγότερο αξιόπιστη και η Ευρώπη παραμένει απροετοίμαστη. Θέτουμε το πρόβλημα απλά, αλλά η διαστάσεις της λύσης είναι δύσκολο να κατανοηθούν», επισημαίνει ο Economist.
Αναφερόμενη στο ΝΑΤΟ η εφημερίδα σημειώνει ότι «Οι ρυθμίσεις ασφαλείας που προέκυψαν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο -και απέτρεψαν έναν τρίτο- είναι τόσο κομμάτι του ευρωπαϊκού ιστού που η αναδημιουργία τους θα είναι ένα τεράστιο έργο», συμπληρώνει
Θα επιτεθεί ο Πούτιν στην Ευρώπη;
«Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει επειγόντως να εγκαταλείψουν τον μετασοβιετικό εφησυχασμό.Αυτό σημαίνει αύξηση των αμυντικών δαπανών σε επίπεδο που δεν έχει παρατηρηθεί εδώ και δεκαετίες, αποκατάσταση των παραμελημένων στρατιωτικών παραδόσεων της Ευρώπης, αναδιάρθρωση των βιομηχανιών όπλων και προετοιμασία για έναν πιθανό πόλεμο. Το έργο έχει μόλις αρχίσει», συμπληρώνει.
Ο Economist σημειώνει ότι με τον θάνατο του Αλεξέι Ναβάλνι σε μια σωφρονιστική αποικία στην Αρκτική γκρεμίστηκαν οι όποιες ψευδαισθήσεις μας είχαν απομείνει για τη βία και την ασυδοσία του Βλάντιμιρ Πούτιν.
«Τη στιγμή που ο πόλεμος εισέρχεται στον τρίτο χρόνο, η Ρωσία κερδίζει στην Ουκρανία. Έχοντας διαρθρώσει την οικονομία του γύρω από τον πόλεμο, ο πρόεδρος της Ρωσίας δαπανά το 7,1% του ΑΕΠ για την άμυνα. Μέσα σε τρία έως πέντε χρόνια, δήλωσε ο υπουργός Άμυνας της Δανίας, ο Πούτιν θα μπορούσε να είναι έτοιμος να τα βάλει με το ΝΑΤΟ, ίσως ξεκινώντας υβριδικές επιχειρήσεις εναντίον ενός από τα κράτη της Βαλτικής. Στόχος του θα ήταν να καταστρέψει την υπόσχεση του ΝΑΤΟ ότι αν μια χώρα δεχτεί επίθεση, οι άλλες θα είναι έτοιμες να έρθουν να τη βοηθήσουν».
Ακόμα και όταν η ρωσική απειλή αυξάνεται, τονίζει το άρθρο, η δυτική αποτροπή αποδυναμώνεται. «Αυτό οφείλεται εν μέρει στην αμφιταλαντευόμενη αμερικανική υποστήριξη προς την Ουκρανία. Αλλά οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος μπορεί κάλλιστα να είναι ο επόμενος Αμερικανός πρόεδρος, έχει εκφράσει αμφιβολίες για το αν θα σταθεί στο πλευρό της Ευρώπης στο ενδεχόμενο μιας ρωσικής επίθεσης. [...] Ακόμη και αν επανεκλεγεί ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, μπορεί να είναι ο τελευταίος ενστικτωδώς ατλαντιστής πρόεδρος της Αμερικής».