Η τιμή του πετρελαίου εξελίσσεται στον νέο παράγοντα αβεβαιότητας διεθνώς, καθώς όλοι πλέον αναθεωρούν προς τα πάνω τις προβλέψεις για την τιμή του μαύρου χρυσού και μετράνε τις επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία.
Στην καρδιά του ζητήματος βρίσκεται η απόφαση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη διεθνή συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν και να επαναφέρει τις εμπορικές κυρώσεις στη χώρα αυτή.
Οι εμπορικές κυρώσεις θα εφαρμοστούν ύστερα από μια εξάμηνη περίοδο προσαρμογής, τον Νοέμβριο του 2018, αλλά ήδη η αγορά μετρά τις επιπτώσεις, αφού η απόφαση αυτή επηρεάζει ανοδικά την τιμή του πετρελαίου με δύο τρόπους.
Αφενός εμποδίζεται η διάθεση ιρανικού πετρελαίου στη διεθνή αγορά, κάτι που μειώνει την προσφορά και ανεβάζει την τιμή. Επιπλέον, η αμερικανική απόφαση δημιουργεί νέες γεωπολιτικές τριβές και αβεβαιότητα, η οποία, όπως είναι φυσικό, λειτουργεί και αυτή ανοδικά για την τιμή του πετρελαίου.
Ηδη και πριν από την απόφαση Τραμπ η τιμή του πετρελαίου κινούνταν ανοδικά, καθώς οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες είχαν αποφασίσει τον Ιανουάριο του 2017 να μειώσουν την παραγωγή και τα αποθέματα, ακριβώς για να τονώσουν τις τιμές, οι οποίες έχουν ανέβει κατά 40% μέχρι τώρα.
Στη μείωση της προσφοράς συμβάλλουν και τα προβλήματα της πετρελαιοπαραγωγού Βενεζουέλας, τη στιγμή που η ζήτηση από τον μεγαλύτερο καταναλωτή πετρελαίου στον κόσμο, την Κίνα, είναι σταθερά ανοδική. Επιπλέον, η επενδυτική τράπεζα Morgan Stanley έβαλε στην εξίσωση και την αλλαγή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας η οποία υποχρεώνει τη διεθνή ναυτιλία να χρησιμοποιεί από το 2020 καύσιμα με μικρότερη περιεκτικότητα σε θείο, κάτι που σημαίνει ότι θα αυξηθεί η ζήτηση για προϊόντα μεσαίας διύλισης (ντίζελ και άλλα καύσιμα), η οποία θα προκαλέσει και αύξηση στη ζήτηση αργού πετρελαίου.
Το ακριβό πετρέλαιο εξυπηρετεί σε κάποιον βαθμό τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες, στις οποίες συγκαταλέγονται πλέον και οι ΗΠΑ, οι οποίες έχουν εξελιχθεί σε καθαρό εξαγωγέα με την αξιοποίηση των σχιστολιθικών αποθεμάτων.