Διαβάστε τι ισχυρίζεται σε ένα βιβλίο του ο μακαριστός πλέον Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος για τις σχέσεις του διαβόλου με τις μαντείες, τα όνειρα, τις προλήψεις και τις δεισιδαιμονίες!..
Επισκέφτηκε κάποτε τον Γέροντα Σεραφείμ Δημόπουλο στη Λάρισα, ένα πνευματικό του τέκνο και είδε έναν ψυχοπαθή με τον συνοδό του να φεύγουν.
Με αυτή την αφορμή τον ρώτησε: «Γέροντα, τι κάνετε με αυτούς; Πως βοηθάτε τους ψυχοπαθείς;»
Και ο Γέροντας απάντησε:
«Τους λέω να τους κοινωνούν συχνά. Το Σώμα και Αίμα του Κυρίου μεταμορφώνει ριζικά όλον τον άνθρωπο.
Ο μακαριστός αδελφός της Ιεράς Μονής μας του Οσίου Γρηγορίου, πατήρ Δημήτριος Μοναχός Γρηγοριάτης (1976), είχε πολλή αρετή και ήταν τέλειος εργάτης της υπομονής, της υπακοής και της προσευχής. Είχε στον κόσμο ένα ανηψάκι, το οποίο αρρώστησε βαρειά και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.
Ο Θεός είναι ταπεινός, παρά το μεγαλείο της απόλυτης εξουσίας που έχει. Πρέπει λοιπόν να ενώσουμε στη ζωή αυτά τα δύο πράγματα- το μεγαλείο και την ταπείνωση.
Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ
ΠΗΓΗ: pemptousia,gr
Η πνευματική ζωή έχει χαρές μεγάλες· πετάς, φεύγεις από τον κόσμον, δεν λογαριάζεις τίποτε. Γίνεσθε παιδιά και κατοικεί ο Θεός εις την καρδιά σας. Θα πάθετε αναισθησία, όπως λένε οι κοσμικοί, αλλά θα είναι ανύψωσις πνεύματος.
Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής
ΠΗΓΗ: pemptousia.gr
Ένα πράγμα που δεν είναι ωραίο ούτε να το ξανασκεφτείς ούτε να το πεις σε κανένα.
Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη
ΠΗΓΗ: pemptousia.gr
Σέ κάποια φτωχογειτονιά τοῦ Πειραιᾶ ζοῦσε ἕνα τυφλό παιδάκι, ὁ Νίκος. Ἡ μητέρα του ἦταν καλή, εὐσεβής, ἐνάρετη. Ταχτικά πήγαινε στήν ἐκκλησία καί παρακαλοῦσε τόν Χριστό νά χαρίση φῶς στό παιδί της. Ὁ πατέρας ἦταν ἀδιάφορος στά θρησκευτικά ζητήματα. Πολλές φορές κορόϊδευε τή γυναῖκα του γιά τή θρησκευτικότητά της. Οὔτε στήν ἐκκλησία πήγαινε, οὔτε σταυρό ἔκανε.Ἡ μάννα ἔτρεξε σ’ ὅλους τούς ὀφθαλμίατρους, γιά νά ἐξετάσουν τοῦ παιδιοῦ της τά μάτια.Ὅλοι τήν ἀπέλπισαν.
Σε μια προσκυνηματική μου επίσκεψη στο Άγιον Όρος πριν περίπου δύο χρόνια και συγκεκριμένα στην Μονή της Μεγίστης Λαύρας, ένα απόγευμα αποφάσισα να μεταβώ με τα πόδια στην περιοχή της Βίγλας και να πάω στο κελλάκι του Αγίου Μηνά του θαυματουργού του άλλοτε προστάτη της Αστυνομίας Πόλεων, εκεί που διαμένει ο γνωστός π. Ιωσήφ, αυτός που κυματίζει την Ελληνική σημαία σε κάθε πέρασμα μαχητικού αεροσκάφους από την περιοχή. Ναι εκεί στο νοτιοανατολικότερο άκρο του Άθωνα.
Απλά. Να στο πω απλά: Μην τα παρατάς. Ο,τιδήποτε σε κάνει να πιστεύεις ότι αξίζει τον κόπο, ο,τιδήποτε είναι καλό, ο,τιδήποτε κάνει την καρδιά σου αληθινά χαρούμενη, να το κυνηγήσεις.
Μην το παρατάς. Τόσο απλά. Η ζωή μας είναι πολύ μικρή για να αφήνουμε το χρόνο να κυλάει άσκοπα. Αδιάφορα.
Είχες μια ευκαιρία να κάνεις τα πράγματα πιο όμορφα; Μην την αφήσεις να χαθεί! Για όνομα του Θεού! Ακόμη κι αν όλα είναι εναντίον σου, πάλεψέ το. Μ’ακούς;
Εκεί που απελπίζεσαι ο Θεός σε… βοηθά!
Δυσκολίες, πειρασμοί και απελπισία…
Να ξέρεις, παιδί μου, ότι ο πονηρός όταν δεν μπορεί να μας νικήσει εσωτερικά, τότε μας κάνει αυτές τις εξωτερικές επιθέσεις με διάφορα συμβάντα, που επιτρέπει ο Θεός, για να μας φοβίσει.
Δεν υπάρχει απελπισία μέσα στην Εκκλησία, ότι και να έχεις κάνει, ότι και να έχεις υποστεί.
