Πριν από μερικές δεκαετίες ο μετέπειτα διάσημος γαλλορουμάνος θεατρικός συγγραφέας Ευγένιος Ιονέσκο επισκέφθηκε για πρώτη φορά το Άγιον Όρος. Εκεί συνέβη το εξής περιστατικό, όπως ο ίδιος το διηγήθηκε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Paris match πριν από αρκετά χρόνια:
«Εμείς που πέσαμε, ας πολεμάμε προπαντός τον δαίμονα της απογοητεύσεως. Διότι αυτός έρχεται κοντά μας την ώρα της προσευχής και, υπενθυμίζοντας την προηγούμενη κατάσταση της καθαρότητας, επιδιώκει να μας απομακρύνει από την προσευχή.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου.
Τις μέρες αυτές πού γιορτάζουμε τον Άγιο Δημήτριο παραθέτουμε μία άγνωστη περιγραφή, απ΄ αυτές πού σήμερα ίσως και να σπανίζουν…
«….Μετά δύο ημέρας φθάσαμε εις Θεσσαλονίκην, η οποία τότε κατείχετο ύπό των Τούρκων και, επειδή εγώ άπό μικρός είχον ευλάβειαν είς τον Άγιο Δημήτριο, παρεκάλουν τον φίλον μου Νικόλαον να εξέλθωμεν του ατμόπλοιου, διά να προσκυνήσωμεν τον τάφον του Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου.
Σε έναν κόσμο που καθημερινά καταρρέει μέσα στην σαπίλα της διαφθοράς και του χρήματος, που δυστυχώς χάνεται αίμα σε πολλές γωνιές της γης, οι άνθρωποι έχουμε χάσουμε τον πραγματικό σκοπό της ύπαρξής μας πάνω στη γη. Έχουμε γίνει «θηρία» , και πολεμάμε τον ίδιο μας τον αδελφό.
Σε τέτοιες στιγμές, μία διδαχή ενός απλού ιερέα ή ενός Αγίου, μας κάνει να «επανερχόμαστε», να «ξυπνάμε»…
Ας διαβάσουμε λοιπόν ακόμα μία διδαχή του Παΐσιου κι ας ξεχάσουμε τα μίση…
Τα πέντε βασικά σταδία πίστης:
Α) οι οπαδοί του Κακού (σατανιστές κ.τ.λ.),
Β) οι άθεοι υλιστές – εγωλάτρες,
Γ) οι χλιαροί «πιστεύοντες»,
Δ) οι τυπολάτρες και
Ε) οι ενεργοί, συνειδητοί Χριστιανοί.
