Άνοιξον τους οφθαλμούς μου, Δέσποινα, τους ψυχικούς, ίνα βλέψω και κατίδω τους εχθρούς τους νοητούς,
Βάθος των ανομιών μου και πταισμάτων τας σειράς, πράξεις δε μου τας ατόπους, πράξεις μου τας ρυπαράς,
Γύμνωσιν, ήνπερ υπέστην, γύμνωσιν την της ψυχής, και φροντίσω ενδυθήναι μέσω θείας προσευχής.
Δος μοι μετανοίας τρίβον, άγουσαν εις ουρανούς, και Φωτός του θείου λάμψιν, που καθαίρεται ο νους.
Η προσυεχή του Αγίου Νεκταρίου στην αγαπημένη του Θεοτόκο
Δέσποινα παντευλόγητε, Υπέραγνε Παρθένε,
Παράδεισε πανθαύμαστε, κήπε καλλωπισμένε,
Σε δυσωπώ, Πανάχραντε, χαρίτωσον τον νουν μου,
κατεύθυνον τας σκέψεις μου, φώτισον την ψυχήν μου.
ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ: Συμβουλές για το σαρακοστιανό τραπέζι δίνει το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕΠΚΑ), υπογραμμίζοντας ότι όλα τα τρόφιμα που καταναλώνονται την Καθαρή Δευτέρα, είναι «αρκετά ακριβά και οι τιμές τους διαμορφώνονται ελεύθερα».
Τη μνήμη του Αγίου Νικηφόρου τιμά σήμερα, 9 Φεβρουαρίου, η Εκκλησία μας. O Άγιος Νικηφόρος έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Βαλεριανού (253 – 259 μ.Χ.) και Γαληνού (259 – 268 μ.Χ.), και συνδεόταν στενά με κάποιον ιερέα ονόματι Σαπρίκιο, ο οποίος έτρεφε μεγάλο μίσος κατά του Νικηφόρου γιατί πίστευσε στα λόγια κάποιου συκοφάντη.
O Νικηφόρος ζητούσε επανειλημμένα από τον ιερέα να του πει τον λόγο και να τον συγχωρέσει, όμως μάταια.
Μιλώ στη Γλυκοφιλούσα, όταν μου λείπει η αγάπη των δικών μου!
Παρακαλώ την Οδηγήτρια, για να μην χάσω τον δρόμο μου!
Κλαίω μπροστά στην Παυσολύπη, όταν ο ουρανός μου είναι μάυρος!
Δέομαι στην Γοργουπήκοο, γιατί το πρόβλημα »δεν παίρνει»άλλο!
Γονατίζω στην Παραμυθία, όταν οι λύπες είναι αβάσταχτες και πολλές!
Χαμογελώντας παρακαλώ την Πάντων Χαρά, όταν η χαρά μου είναι μακρινό όνειρο!
Παντού υπάρχει κάποιο στέκι για τον Γέροντα της Πάτμου (π. Αμφιλόχιο Μακρή), είτε σε σπίτι, είτε σε ίδρυμα που διακονούν δικά του πρόσωπα, είτε σε μονύδριο που έπηξαν οι καλογριές του. Στα ταξίδια του είναι πάντοτε ήρεμος, όσο και αν λυσσομανά το κύμα. Μου διηγείτο ο μακαριστός Θεσσαλονίκης Παντελεήμων:
Σου γράφω από το κινητό μου αυτές τις λίγες γραμμές γιατί είμαι συνεχώς στο τρέξιμο. Οι δουλειές συνεχόμενες, υποχρεώσεις πολλές.
Αλλά και η αγάπη του Θεού είναι συνεχώς κι αυτή στο …τρέξιμο.
Δεν μας αφήνει ο Θεός ποτέ.
Δεν υπάρχει καμια γιορτή στο έτος που να μην έχει να κάνει με τη Λειτουργία, με την Κοινωνία, με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Ό, τι συμβαίνει στη Παράδοσή μας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σχετίζεται με τη Μυσταγωγία, η οποία πριν απ' το τραπέζι που καθόμαστε να φάμε, έχει προηγηθεί. Βαφτιζόμαστε ή παντρευόμαστε και μετά πάμε και τρώμε, όλοι μαζί, γύρω από ένα τραπέζι, αφού πρώτα μες την Εκκλησία λειτουργηθήκαμε στην κοινή προσευχή και ομολογία.
Ο Θεός βλέπει τι έχουμε ο καθένας στη ψυχή του, που είναι προσκολλημένη η καρδιά μας στο μεγαλύτερο διάστημα της ζωής μας.
Αν ο Κύριος μας είχε δώσει τη δυνατότητα να διαβάζουμε τα βάθη της ανθρώπινης καρδιάς, τότε σίγουρα θα αποστρέφαμε τα μάτια μας με φρίκη, από το πλήθος των αμαρτιών και των ανομιών που θα βλέπαμε.
Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης
Πρώτα πρώτα πρέπει να πω ότι, όπως η ύπαρξη του Θεού, έτσι και η αθανασία της ψυχής είναι, για έναν υγιή νου, αλήθεια ολοφάνερη και αναμφισβήτητη. Οι μαρτυρίες της Αγίας Γραφής γι’ αυτή την αλήθεια είναι πολλές.Στην Παλαιά Διαθήκη είναι χαρακτηριστικές οι εκφράσεις με τις οποίες δηλώνεται ο θάνατος:
