Ο πλούτος και η φτώχεια
Ο πλούτος και η φτώχεια, του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου.
Ο πλούτος και η φτώχεια, του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου.
Πρέπει να είναι κάποιος σταθερός, αμετακίνητος». Αυτή η φράση του γέροντος Παϊσίου αποκτά τραγική βεβαιότητα στις μέρες της καθολικής παγκοσμιοποίησης, που βιώνουμε όλοι στο πετσί μας.
Το παγκόσμιο κεφάλαιο, με πρωτοπόρο τους Αμερικανούς, έχει υποτάξει με δέλεαρ τον πλούτο τις ηγέτιδες τάξεις και τα Μ.Μ.Ε. της υφηλίου.
Όταν η ψυχή έχει επιτυχώς διέλθει από τα τελώνια και υποκλιθεί βαθιά ενώπιον του Θεού, για διάστημα τριάντα επτά επιπλέον ημερών επισκέπτεται τις ουράνιες κατοικίες και τις αβύσσους της κολάσεως, μη γνωρίζοντας ακόμα που θα παραμείνει, και μόνον την τεσσαρακοστή ημέρα καθορίζεται η θέση στην οποία θα βρίσκεται μέχρι την ανάσταση των νεκρών.
Άγιος Παΐσιος: «Όταν ακούσουμε ότι η Ελλάδα πήρε τον πρέσβη της από την Τουρκία και οι Τούρκοι κάναν το ίδιο, τότε όσοι από εμάς τους λίγους που πιστεύουμε, πρέπει να πάμε κατευθείαν σπίτια μας να ανάψουμε το καντήλι και λέγοντας από μέσα μας στην εικόνα της Παναγιάς με τον Χριστό: «Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερσώσον ημάς».
Άγιος Παΐσιος: «Τα πουλιά θα μην τα λογαριάζετε αλλά άμα δείτε τα ψάρια να έρχονται κοντά, έρχεται το ποθούμενο».
Στήν Ἱεραποστολή λειτουργεῖ καί οἰκοτροφεῖο ἀρρένων μέ 30 ἕως 50 παιδιά. ’Επιστάτης καί διδάσκαλός τους στά μαθήματα καί τήν μουσική διωρίσθηκε ἀπό τόν π. Μελέτιο ὁ ἰθαγενής Γεώργιος, ὁ ὁποῖος βαπτίσθηκε στήν ἐκκλησία μας πρίν ἀπό ἕνα χρόνο.
Ἔδειχνε καλή συμπεριφορά καί ὑπακοή καί οἱ βλέψεις μας γι’ αὐτόν ἦταν πολύ θετικές.
Ὑπάρχει ἐπικοινωνία τῶν μελῶν, μέσα στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό ἐπιβεβαιώνει τό ἀκόλουθο θαυμαστό περιστατικό ἀπό τόν βίο τοῦ Γέροντος Πορφυρίου, ὅπως τό διηγεῖται πνευματικό του παιδί:
Μια πρόρρηση που λέγεται πως βρίσκεται στην βιβλιοθήκη της Ιεράς μονής Κουτλουμουσίου στο Άγιον Όρος και γράφτηκε το 1053 μ.χ. επιβεβαιώνει, όπως υποστηρίζουν κάποιοι, τα σημερινά γεγονότα…
Κάποιοι αμφισβητούν την χρονολογία αυτή. Κατά την άποψη ειδικού γλωσσολόγου του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, φαίνεται ότι είναι μάλλον αμφίβολο να γράφτηκε τον 11ον αιώνα. Ίσως θα πρέπει να είναι του 16ου (1503)ή του 17ου (1609).
Ιδού η προφητεία:
Όπως γνωρίζουμε πριν από περίπου 2000 χρόνια πραγματοποιήθηκε η πρώτη παρουσία του Χριστού στη γη. Και πως έγινε;
Αθόρυβα, ταπεινά, κάτω από τον έναστρο ουρανό, μέσα σε μία μικρή φάτνη σε μία σπηλιά, γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία.
Η Δευτέρα του Παρουσία όμως δεν θα γίνει πάλι με αυτό τον τρόπο.
Τελειώνω μὲ ἕνα ἄλλο περιστατικό, τὸ ὁποῖο ἔγινε τὸ ᾿77, ἐκεῖ στὸ Καλυβάκι τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἐγώ, ἐν τῷ μεταξύ, ἤμουν διάκονος ἤδη. Πῆγα τὸ πρωΐ στὸν Γέροντα.
Μόλις μὲ εἶδε ὁ Γέροντας, ὅπως πάντα ἀστειευόμενος, μοῦ λέει:
«Καλῶς τὸν διάκο. Καὶ μοῦ ἔλειπε ἕνας διάκος γιὰ τὴν πανήγυρι».
Λέω:
«Νά, ἦρθα».
Λέει: