Ο Κατηχητής Φίλιππος προέρχεται από την καινούργια ενορία της Ζωοδόχου Πηγής του χωριού Kapolowe-Gare. Ιδού τι μας διηγήθηκε ο ίδιος για τον ερχομό του στην Ορθοδοξία:
«Πριν πιστεύσω και μπω στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ακολουθούσα την προτεσταντική κοινότητα, που λέγεται: «Νεοαποστολική εκκλησία».
Το φθινόπωρο του 1956, θυμάται μια ηλικιωμένη κυρία πού ερχόταν συχνά στη Λαύρα, την ώρα της Θείας Λειτουργίας στο ναό των Σπηλαίων και ενώ απάγγελλαν το Πάτερ ημών ακούστηκε από τον πρόναο ένας διαπεραστικός ήχος.
Ο βίαιος αυτός θόρυβος, πού ήταν σα να ακούγονταν πολλές φωνές μαζί, γινόταν όλο και πιο δυνατός. Όλοι γύρισαν το βλέμμα τους προς την πόρτα.
Πολλοί πιστεύουν ότι τα «ξόρκια» είναι το ίδιο πράγμα με τούς εξορκισμούς της Εκκλησίας εναντίον των πονηρών πνευμάτων. Κι’ αυτό, γιατί τα λεγόμενα «ξόρκια» περιέχουν και κάποιες παραπλανητικές αναφορές τού ονόματος τού Χριστού, της Παναγίας, και των Αγίων.
Είναι λάθος μέγα!
Πολλοί είναι οι Άγιοι που έλαβαν από το Θεό διάφορα ιδιαίτερα χαρίσματα και οι οποίοι με την ειλικρινή προσευχή των πιστών σπεύδουν προς βοήθεια τους στις ανάλογες περιστάσεις. Ας δούμε μερικούς από αυτούς, όπως καταγράφονται σε σχετικό φυλλάδιο από το Άγιο Όρος :
Η γέννηση του Θεανθρώπου ως γνωστόν είναι μια από μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης. Όμως αυτό που πολλοί άνθρωποι δε ξέρουν είναι ότι ο Ιησούς αναγνωρίζεται από το Ισλάμ και έχει ιδιαίτερη θέση στο Κοράνι όπως και η μητέρα του η Παναγία.
O ιστότοπος Vox για τον εορτασμό της γεννήσεως του Χριστού παραθέτει έξι στοιχεία αναφορικά με τον Ιησού και τη μητέρα του και τη σχέση που Αυτοί έχουν με το Ισλάμ:
Κάποιο βράδυ, πῆγε κάπως ἀργὰ στὴν Ἐκκλησία, γιατὶ εἶχε ξεχάσει κάτι, ποὺ ἔπρεπε ὁπωσδήποτε νὰ τὸ πάρη.
Τὴν ξεκλείδωσε καὶ μπῆκε μέσα. Ἦταν σκοτεινά.
Ἀπὸ τὴν Ὡραία Πύλη, τὴν ὁποία εἶχε ξεχάσει ἀνοιχτὴ (δὲν εἶχε τραβήξει τὴν κουρτίνα, ἀφοῦ δὲν ὑπῆρχαν καὶ βημόθυρα στὴν Πύλη), βλέπει ἕναν ἀστραφτερὸ Ἄγγελο μὲ ξίφος πύρινο στὸ χέρι, νὰ στέκεται δίπλα στὴν Ἁγία Τράπεζα!
Τρόμαξε τόσο πολύ, ποὺ τράπηκε σὲ φυγή!
Φοβήθηκε!…
Όποιος πέφτει στην αμαρτία για δεύτερη φορά, με την ελπίδα της κατοπινής μετάνοιας, αυτός πορεύεται με πανουργία ενώπιον του Θεού.
Τον άνθρωπο αυτόν τον βρίσκει απροσδόκητα ο θάνατος. Κι έτσι δεν φτάνει στον καιρό πού, σύμφωνα με την ελπίδα του, θα μετανοούσε.
Ένας αδελφός έκανε συνεχώς αυτή την προσευχή στο Θεό:
– Κύριε, δεν έχω φόβο Θεού!
Κατά τα χρόνια του Aντωνίου του βασιλέως 141μ.X. ευρισκομένη η Αγία Γλυκερία στην Tραϊανούπολιν και βλέποντας ότι θυσίαζε ο ηγεμώνας στα είδωλα, τότε η Aγία έγραψε επάνω στο μέτωπόν της τον τίμιον Σταυρόν,(και όχι του αντιχρίστου 666, που κάποιοι ποθούνε σήμερα) και επήγεν εις τον ηγεμόνα, κηρύττουσα και ονομάζουσα τον εαυτόν της Xριστιανήν, και δούλην Xριστού.Γιαυτό και έπειτα από ανεκδιήγητα και απάνθρωπα μαρτύρια επαραδόθη διά να την φάγουν τα θηρία.
Έμαθε εδώ και λίγο καιρό ότι έχει καρκίνο. Οι γιατροί είπαν ότι είναι πολύ επιθετικός, μεταστατικός… «λίγες οι μέρες του».
Πήγε στο μοναστήρι που συνήθιζε να πηγαίνει κάποιες Κυριακές να εκκλησιαστεί.
Η γερόντισσα τον είδε να πλησιάζει κρατώντας ένα μικρό κομποσχοίνι στο χέρι του. Το βήμα του αργό. Το βλέμμα του να περιεργάζεται την ομορφιά της μονής.
– Καλώς τον, έλα αδελφέ…
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί πώς φτιάχνεται με προσευχή το κομποσχοίνι από τους μοναχούς του Αγίου Όρους:
