Την Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018, στις 9 π.μ. ξεκίνησαν οι εργασίες του 2ου Διεθνούς Συνεδρίου για τα Ψηφιακά Μέσα και την Ορθόδοξη Ποιμαντική, υπό τον τίτλο «Ύδωρ Ζων 2018», στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης στο Κολυμβάρι Χανίων.
Το Καλοκαίρι του 2001 ήλθε στην πόλη Θεοδοσία της Κριμαίας από το Σεβερομόρσκ (πόλη της Βόρειας Ρωσίας) ο δεκάχρονος Ναζάρ Σταντνιτσένκο, για να παραθερίσει με τη γιαγιά του. Ο Ναζάρ έπαιζε πολύ ωραίο πιάνο. Κάποια μέρα όμως το μικρό.. αγόρι πήγε να περάσει την πόρτα του σπιτιού, η πόρτα έκλεισε και του έπιασε τα δύο μεσαία δάχτυλα. Το τραύμα ήταν βαθύ.
Όσο κι αν σας φαίνεται απίστευτο η CIA μελετά προφητείες και μύθους. Μάλιστα σύμφωνα με στοιχεία που ήρθαν στο φως, η υπηρεσία των ΗΠΑ έχει ιδρύσει εδώ και δώδεκα χρόνια ένα απόρρητο τμήμα αναλυτών οι οποίοι ασχολούνται με μύθους και προφητείες.
Στη λίστα περιλαμβάνεται και ο γέροντας Παΐσιος για τον οποίο έχουμε γράψει και άλλες φορές.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το συγκεκριμένο τμήμα προσπαθεί να συνδυάσει προφητείες από διάφορες περιοχές του πλανήτη.
Ο Φύλακας άγγελος μυστικά κατευθύνει επίσης και τα βήματά του σε καθετί καλό και τον απομακρύνει όσο του είναι επιτρεπτό, από το κακό και την αμαρτία. Δεν στέκεται όμως απλά σαν προστάτης της ψυχής και του σώματος του ανθρώπου, αλλά γίνεται ένα εν Πνεύματι Αγίω με την ψυχή αυτή, γι’ αυτό πονάει και αγωνιά για την ψυχή που του δόθηκε.
Μαρτυρία Ευαγγέλου Κ. από τη Θεσαλλονίκη :
«Από τα δώδεκα μου χρόνια υπέφερα από δαιμόνιο. Η ζωή μου είχε γίνει μαρτύριο. Μετά τους εξορκισμούς που μου διαβάζανε αισθανόμουν σαν να με είχαν δείρει.
Ένα ερώτημα που αιώνες τώρα απασχολεί πολλούς. Αλλωστε η θρησκεία μας αποδέχεται την μαγεία. Διαβάστε την διδαχή του Παϊσιου για το εν λόγω θέμα.
-Γέροντα πότε πιάνουν τα μάγια;
-Για να πιάσουν τα μάγια, πρέπει να δώσει κανείς δικαιώματα στον διάβολο. Να δώσει δηλαδή σοβαρή αφορμή και να μην τακτοποιηθεί με την μετάνοια και την εξομολόγηση.
Σε έναν που εξομολογείται, και με το φτυάρι να του ρίχνουν τα μάγια, δεν πιάνουν.
Σήμερα θα αναφερθώ σε μια ιστορία μάλλον πρόσφατη, που αφορά ένα άλλο μοναστήρι του νησιού μας, την Ιερά Μονή Χρυσοπηγής και μια άλλη εικόνα της Παναγίας.
Μια ιστορία όμως, που όταν την πρωτοδιάβασα, μου ήρθε στο νου η δοκιμασία την οποία περνά σήμερα η Ιερά Μονή της Παναγίας της Καλυβιανής, μετά την κλοπή της θαυματουργής εικόνα της Παναγίας.
Τό ἄνοιγμα τῶν θυρῶν τῆς ἐκκλησίας τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος προκάλεσε ἐντύπωση στούς διερχομένους. Μάλιστα μερικοί μᾶς ρωτοῦσαν:
«Γιατί τόσα χρόνια εἴχατε κλειστή τήν ἐκκλησία σας; Μποροῦμε κι ἐμεῖς νά ἐρχώμαστε ἤ εἶναι ἐκκλησία μόνο γιά εὐρωπαίους;
ΚΑΠΟΙΑ ΗΜΕΡΑ, πού λειτουργοῦσε ὁ πατήρ Εὐμένιος στόν Ἱερό Ναό τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων τοῦ Νοσοκομείου Λοιμωδῶν, στό Αἰγάλεω, εἶχε πολύ κόσμο καί πολλά παιδιά. Τήν ὥρα τοῦ Χερουβικοῦ, βγῆκε στήν Ὡραία Πύλη νά συγχωρεθῆ ἀπό τό ἐκκλησίασμα.
Ἐκείνη τήν στιγμή, βλέπει νά κάθωνται μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας μας, κοντά στό τέμπλο, 3-4 παιδάκια.
Όλα όσα συμβαίνουν τη στιγμή του θανάτου και η διαδρομή προς τη βασιλεία των ουρανών… Καμιά φορά μας αρκεί το να δηλώνουμε αδαείς …Μια βολική άγνοια… μια χλιαρή ενίοτε αντιμετώπιση που αποστρέφεται ο Χριστός μας…Πιστεύω μεν στο Θεό αλλά όχι και στο μετά… στα τελώνια… στην κόλαση.
