Γέροντα, όταν αντιμετωπίζω ένα θέμα και προσεύχομαι γι’ αυτό, πως θα καταλάβω ποιο είναι το θέλημα του Θεού;
Ρώτησα κάποτε ένα νέο 16 ετών:
-Αγαπάς, παιδί μου, το Θεό;
-Τον αγαπώ πολύ, πάτερ μου, μου απάντησε αυθόρμητα.
-Προσεύχεσαι σ’ Αυτόν τακτικά;
-Όχι! μου είπε με ειλικρίνεια.
Ο νέος αυτός δεν μπορούσε να συλλάβει την αντίθεση που υπήρχε μεταξύ των δύο απαντήσεών του. Γιατί είναι αδύνατον να αγαπά κανείς πραγματικά το Θεό και να μην προσεύχεται.
«Ωμολόγησε στον Θεό εσύ πρώτος τις αμαρτίες σου για να δικαιωθείς» ( Ησ. 43,26 ).
Πόσο μεγάλη είναι η φιλανθρωπία του Κυρίου! Δεν είπε, «για να μην τιμωρηθείς», αλλά «για να δικαιωθείς». Δεν του αρκούσε του μετανοημένου που δεν τον τιμωρείς, τον κάνεις ακόμη και δίκαιο; Και πολύ μάλιστα! Αλλά σε παρακαλώ πρόσεξε ιδιαίτερα τούτο τον λόγο : «τον κάνω δίκαιο».
Για κάποιον που απομένει άφωνος από την έκπληξη καθώς και εμβρόντητος μπροστά σε κάτι απροσδόκητο, λέμε πως «έμεινε στήλη άλατος».
Πραγματικά είναι πλούσιος ο άνθρωπος που διαθέτει πίστη. Πίστη στον Σωτήρα Χριστό, πίστη στην αγάπη Του, πίστη στην πρόνοιά Του.
Εμπιστοσύνη στην αγάπη της Παναγιάς, των Αγίων και των αγίων Αγγέλων.
Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι και κάποιος πιστός μέσης περίπου ηλικίας, που κατάγεται από κοντινή στη Μονή κωμόπολη.
Γέροντα, τι πειρασμούς περάσατε;
Πόση ευλάβεια πρέπει να έχουμε στις εικόνες! Ένας μοναχός ετοίμασε μία εικόνα του Αγίου Νικολάου, για να την δώσει ευλογία σε κάποιον.
Την τύλιξε με καλό χαρτί και την έβαλε σε ένα ντουλάπι, μέχρι να την δώσει. Αλλά χωρίς να τα προσέξει, την έβαλε ανάποδα. Σε λίγο άρχισε να ακούγεται μέσα στο δωμάτιο ένας κρότος.
