Μια συγκλονιστική ιστορία για μια γυναίκα, η οποία γνώριζε ένα χρόνο πριν την ακριβή ημερομηνία θανάτου της. Προς οικονομία της αφήγησης και επειδή μας ζητήθηκε να μη δημοσιοποιήσουμε τα πραγματικά της στοιχεία, θα ονομάσουμε την εκλιπούσα κυρία Μαρία.
Αν μπορούσαμε να πιάναμε τα μηνύματα που εκπέμπουν τα λόγια των γύρω μας, θα καταλαβαίναμε την αγωνία, τις ανασφάλειές τους.
Αλλά αυτό θα σήμαινε πως θα προκαλούμαστε να δώσουμε τον εαυτό μας, την καρδιά μας. Το «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν» δεν εφαρμόζεται θεωρητικά. Χρειάζεται πόνο, υπέρβαση των δικών μας αναγκών για χάρη του συνανθρώπου μας που γίνεται αδελφός μας.
Σύμφωνα με την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, η ψυχή κατά την έξοδο της από το σώμα, αλά και προηγουμένως, όταν ετοιμάζεται να εξέλθει από αυτό, αισθάνεται την παρουσία των δαιμόνων πού λέγονται τελώνια, και διακατέχεται από φόβο επειδή θα διέλθει δια των τελωνίων.
Αν παρασυρθούμε σε κάποιο αμάρτημα να συνέλθουμε γρήγορα, και να χρησιμοποιήσουμε την πτώση μας σαν επιχείρημα για να ασφαλιστούμε στο μέλλον και σαν αφορμή για να μην αμαρτήσουμε ξανά. Πώς θα το καταφέρεις αυτό;
Ότι δεν μάχομαι κανέναν, αλλά μέσα από την προσευχή μου ζητώ την βοήθειά Του για όλα μου τα αδέρφια και παιδιά Του.
Ότι μελετώ και εφαρμόζω τον Λόγο Του και κάθε μέρα αναζητώ τρόπους να πάω όλο και πιο κοντά Του.
Ότι γνωρίζω πια ότι η κριτική και η αξιολόγηση είναι δύο δρόμοι αντίθετοι με τον Θεό και με την πίστη μου σε Εκείνον.
Ότι για όλα όσα με έχουν κάνει να πονώ και να υποφέρω δεν ευθύνεται Εκείνος, αλλά το εγώ μου που με έχει φέρει σε αυτή την κατάσταση.
«Πριν κάνει κάποιος το σταυρό του σμίγει τον αντίχειρα, τον δείκτη και τον μέσο δάκτυλο του δεξιού του χεριού. Και τα τρία είναι μαζί και χώρια.
Ξεκινώντας η κίνηση του σταυρού ανεβαίνει το δεξί χέρι στο μέτωπο που το κεφάλι είναι στρογγυλό όπως ο ουρανός.
Για τις σχέσεις του ανδρογύνου; Πώς να συμπεριφέρεσαι; Τι σου έλεγε ο γέροντας Πορφύριος;
Στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, χτύπησαν την πόρτα στην Εκκλησία. Ήταν μια γριούλα. Και ζητούσε παπά, να πάει να κοινωνήσει έναν άρρωστο.
Ο παπάς ετοιμάστηκε και βγήκε αμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σε ένα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας.
Η γριούλα ανοίγει την πόρτα και μπάζει τον ιερέα σε ένα δωμάτιο. Και να ξαφνικά ο παπάς ευρίσκεται εκεί μόνος με τον άρρωστο.
Ο παπα -Γιάννης Καλαΐδης είχε πει «Τη χρονιά που θα πέφτει Πάσχα 5 Μαΐου θα γίνουν τα γεγονότα για να πάρουμε την Πόλη»… Πάσχα στις 5 Μαΐου έχουμε το 2024!
«Θα γίνουν τα γεγονότα της Πόλης για να γλιτώσουμε από την ταυτότητα!»
Για πρώτη φορά, έπειτα από 42 χρόνια, θα τελεστεί, την προσεχή Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου, θεία λειτουργία στον ναό της Παναγίας Κανακαριάς, στη Λυθράγκωμη.
