Πήγα και στην Κύπρο. Οι αναμνήσεις μου πολλές, τα διδάγματα μου αρκετά, θα τα καταγράψω εν συντομία.
Πρώτον μεν, ένας κλέφτης μου έκλεψε την φωτογραφική μου μηχανή.
Την είχα βάλει στις αποσκευές πού έδωσα στο αεροπλάνο και κάποιος υπάλληλος άνοιξε το σακίδιο μου και την πήρε. Εύχομαι να φωτογραφίζει καλά τοπία και καλές στιγμές της ζωής του.
Το δεύτερο δε, πού θέλω να καταγράψω είναι ότι ό κύριος πού κάθισε στο διπλανό κάθισμα στην πτήση από Αθήνα για Λάρνακα μού εξομολογήθηκε δύο τινά: Όταν ήτο φοιτητής με αθέμιτο τρόπο έβαλε στο πορτοφόλι του 500 δραχμές.
Όμως την ιδία ήμερα έσπασε το τζάμι από την πόρτα τού εξώστη τού διαμερίσματος του, το όποιο στοίχισε 500 δραχμές.
Το δεύτερο το έπαθε όταν γέρασε. Υπηρέτησε για μία τριετία ως επίτροπος στον ενοριακό του Ιερό Ναό.
Κάποια μέρα τον έστειλε ό εφημέριος στην Ιερά Μονή τού Αγίου Γεωργίου για να αγοράσει ένα κανδήλι, το όποιο στοίχιζε 280 ευρώ. Ό ηγούμενος της εν λόγω Ιεράς Μονής τού δώρισε το κανδήλι και στον επίτροπο τού ήλθε ό εξής λογισμός: Τα 280 ευρώ θα τα ρίψη στο παγκάρι τού Καθολικού. Όμως όταν αποχαιρέτησε και ευχαρίστησε τον Καθηγούμενο, όταν πέρασε δίπλα από το παγκάρι τού Αγίου Γεωργίου, άλλαξε σκέψη και τα χρήματα τα κράτησε. Λίγα λεπτά αργότερα τού επιτέθηκε ένας αβάπτιστος, τού πήρε τα 280 ευρώ – ευτυχώς πού δεν τού πήρε και τα άλλα χρήματα πού είχε στην άλλη τσέπη – και τού έσπασε 2 πλευρά. Τα διδάγματα τα καταλαβαίνει μόνος του κάθε αναγνώστης.
Από την πενθήμερη παραμονή μου στην Κύπρο θα καταγράψω λόγω συντομίας μόνο ότι διδάγματα πήρα από την Ιερά Μονή Αγίας Μαρίνης και Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, στην Κωμόπολι Ξυλοτύμπου της Ιεράς Μητροπόλεως Κιτίου. Πνευματικός, εφημέριος, ιδρυτής και κτήτωρ της εν λόγω Περάς Μονής είναι ό πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Παναγιώτου, όστις μεταξύ των άλλων είναι και καλλίφωνος. Λόγω της καλλιφωνίας του, τού πρότεινε ό μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος, να τον χειροτόνηση Διάκονο του, άλλ’ αυτός ηρνήθη, λέγοντας ότι θέλει να υπηρέτηση ως ιερεύς στο χωριό του.
Τοιουτοτρόπως, όταν χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, το χωριό του είχε 3 Ιερούς Ναούς, και τώρα, δηλαδή 30 χρόνια αργότερα ή Κωμόπολης Ξυλοτύμπου έχει 25 Ιερούς Ναούς και την Ιερά Μονή των Αγίων Μαρίνης και ‘Ραφαήλ εις την όποια μονάζουν εξ οσιότατες Μοναχές, εκ των οποίων οι πέντε είναι εκ χηρείας.
Ό πατήρ Κυριάκος, αγαπητέ άναγνώστα, όστις είναι έγγαμος και πατήρ τριών παίδων, ενώ θα μπορούσε να ζει με οικογενειακό φρόνημα, ενώ θα μπορούσε να διοργανώνει ενοριακές εκδρομές, στις όποιες θα συμμετείχαν γυναίκες πού ευρίσκονται εν χηρεία, δεν το έκαμε, δεν το κάμνει. Ό πατήρ Κυριάκος, δεν διοργανώνει εκδρομές για τις χήρες, αλλά έκτισε οίκον Θεού για τις όντως χήρες.
Οι όντως χήρες δεν πηγαίνουν από Μοναστήρι σε Μοναστήρι για να προσκυνήσουν. Οι όντως χήρες πηγαίνουν σε Μοναστήρι, όπου γίνονται μοναχές και ζουν εν ταπεινώσει, προσευχή και νηστεία. Ή όντως χήρα κάμνει κομποσκοίνι για την ψυχή του συζύγου της, κάμνει κομποσκοίνι για τα παιδιά της και τα εγγόνια της.
Αυτές οι εξ μοναχές, δηλαδή ή καθηγούμενη Μαρίνα κ συν αύτη μοναχές Μαρία, Αθανασία, ‘Ραφαηλία, Έφραιμία και Νεκταρία, έκτος των άλλων διακονημάτων πού έχουν, ζυμώνουν τα πρόσφορα και τις αρτοκλασίες για όποια γυναίκα του χωριού των δεν μπορεί να ζυμώσει. Τοιουτοτρόπως τα πρόσφορα φθάνουν στην Προσκομιδή, είναι ζυμωμένα από χέρια καθαρά και όχι από χέρια νεαρών αρτοποιών.
Ό σεβαστός πατήρ Κυριάκος δεν ασχολήθηκε μόνο με το χωριό του αλλά οι δραστηριότητες του έφθασαν μέχρι την Αφρική. Έκτισε μία πολυκλινική στην Μαδαγασκάρη, έναν Ιερό Ναό και την οικία του Ιερέως στην Τανζανία και ετοιμάζεται να κτίση τώρα έναν Ιερό Ναό στην Κένυα.Τώρα δε τελευταία δίπλα από την Ιερά Μονή των Αγίων Μαρίνης και ‘Ραφαήλ, ανήγειρε και δημιούργησε ένα μεγάλο Μουσείο κόστους 1.400.000 ευρώ.Σ’ αυτό το Μοναστήρι γνώρισα και την Ελένη πού κατάγεται από την Σρί Λάνκα, δηλαδή την Κεϋλάνη.
H Ελένη, βουδίστρια στο θρήσκευμα, πήγε στην Κύπρο για να γηροκομήσει μία γιαγιά, και ήσπάσθη τον Χριστιανισμό διότι βίωσε το έξης υπερφυσικό και θαυμαστό γεγονός:
Την Μεγάλη Πέμπτη συνόδευσε την γιαγιά στην Ακολουθία των Παθών, όπου εκεί είδε να επαναλαμβάνεται εμπρός της ή Σταύρωση του Κυρίου. Δηλαδή είδε ζωντανά όσα διαδραματίσθηκαν πάνω στον Γολγοθά την ώρα πού σταύρωσαν οι εβραίοι τον Κύριο.
H Ελένη δεν γνώριζε τίποτε από τον χριστιανισμό και όταν είδε αυτό το θέαμα, λυπήθηκε αφ’ ενός και απορούσε αφ’ έτερου γιατί εκείνοι οι κακοί άνθρωποι κτυπούσαν, χλεύαζαν και τελικά σταύρωσαν Αυτόν τον Άνθρωπο. Έμεινε άφωνη και δάκρυα πόνου κύλισαν από τα μάτια της. Λίγο αργότερα, όταν επέστρεψαν στο σπίτι, συγκλονισμένη από το θέαμα, μίλησε, και ρώτησε την γιαγιά να της εξήγηση για όλα εκείνα πού είδε αυτή ζωντανά.
H γιαγιά βέβαια της είπε τα πρέποντα και ως εκ τούτου ή Ελένη – πού το όνομα της ήτο άλλο – αφού είδε τον Ίδιο τον Χριστό εμπρός της και μάλιστα την στιγμή πού τον σταύρωναν απαρνήθηκε τον βουδισμό. Τηλεφώνησε στην μητέρα της και εκείνη της είπε ότι αν γίνει χριστιανή δεν θα την δεχθούν ποτέ στο πατρικό της σπίτι. Φυσικά η απειλή της μητέρας της δεν φόβισε την Ελένη και τοιουτοτρόπως βαπτίσθηκε και ζει χριστιανικά στην Κύπρο, μακριά από την μητέρα της και την πατρίδα της.
ΒΙΒΛΙΟΓ. ΕΤΩΝ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑ- ΑΙΤΩΝ 50 ΨΑΛΜΟ.
Κ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΚΡΑ ΖΥΜΗ ΘΕΡΜΟΝ ΑΙΤΩΛΙΑ