Την ώρα που κάποιοι Έλληνες αξιωματούχοι επιχειρούν την απαξίωση του Ελληνικού Στρατού με εξυβριστικούς χαρακτηρισμούς, κάποιοι στο παρελθόν –και μάλιστα Ιταλοί Αξιωματικοί - ζητούσαν με επιστολή τους στον Εθνάρχη, Ελευθέριο Βενιζέλο, να ενταχθούν ως εθελοντές στον ένδοξο Ελληνικό Στρατό!...
ΠΗΓΗ: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Βενιζέλος»
ΕΙΝΑΙ αλήθεια ότι όταν μιλάμε για φιλέλληνες ο νους μας ανατρέχει στους ξένους που έδειξαν συμπάθεια για την Ελλάδα, ιδιαίτερα στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 και πήραν μέρος στον ένοπλο αγώνα της Ελλάδας ή υποστήριξαν ηθικά και υλικά την Επανάσταση.
Μόλις ξέσπασε η ελληνική επανάσταση, ένα πλήθος φιλέλληνες, λόγιοι, καλλιτέχνες, ποιητές και απλοί άνθρωποι του λαού, λάτρεις και θαυμαστές της αρχαίας Ελλάδας, φιλελεύθεροι και ρομαντικοί, κινήθηκαν σε μια αληθινή σταυροφορία υπέρ του απελευθερωτικού αγώνα. Ίδρυσαν συλλόγους και κομιτάτα, άρχισαν τους εράνους και κατέβηκαν στην Ελλάδα, όπου και αγωνίστηκαν ηρωικά στα πεδία της μάχης. Στη Γαλλία, επικεφαλής της φιλελληνικής κίνησης ήταν μεγάλα ονόματα των γραμμάτων και των τεχνών, οι ποιητές και συγγραφείς Σατοβριάνδος, Φοριέλ, Πουκεβίλ, Βίκτωρ Ουγκώ, Βερανζέρος. Όλοι τους έγραψαν βιβλία για την Ελλάδα κι ο Βίκτωρ Ουγκώ κι ο Βερανζέρος ύμνησαν τον αγώνα της Ελλάδας με φλογερά ποιήματα. Τεράστια ποσά συγκέντρωσαν τα γαλλικά κομιτάτα και το φιλελληνικό ρεύμα παρέσυρε τα πνεύματα των φιλελεύθερων Γάλλων. Ανάμεσά τους ο βαρόνος Δαντέλ, ο Φαβιέρος, ο πρίγκιπας Παύλος Βοναπάρτης και οι Κορσικανοί Βαλέστας και Αμπάτης.
Στην Ιταλία, φιλέλληνες αναδείχτηκαν ανάμεσα στους Καρμπονάρους και ήταν ο στρατηγός Ραζαλόρ, που έπεσε στο Μεσολόγγι, ο κόμης Σανταρόζα, που έπεσε ηρωικά στη Σφακτηρία και πολυάριθμοι άλλοι. Σώζετα μάλιστα μια επιστολή ενός Ιταλού Αξιωματικού, που ζητούσε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο να γίνει εθελοντής στρατιώτης του Ελληνικού στρατού κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους 1912 -1913, όπως δείχνει η φωτογραφία που βρήκαμε μέσα στο αρχείο του Εθνάρχου και δημοσιεύουμε στο παρόν άρθρο μας!
Στη Γερμανία, ο Γκαίτε και ο Μίλερ ήταν οι πρώτοι που έδειξαν φιλελληνικά αισθήματα. Στη Νορμανδία ο Έρενφελς, ο βαρόνος ντε Γκίλμεν και άλλοι.
Στην Αγγλία, ο λόρδος Βύρων ήταν ανάμεσα στους πρώτους φιλέλληνες που χάρισε και τη ζωή του στον αγώνα της Ελλάδας, ο ποιητής Πέρσι Σέλεϊ, ο ιστορικός Φίνλεϊ, ο Τρελώνη, ο Άστιγξ, ο Γκόρντον, ο συνταγματάρχης Λέστερ Στάνχοπ και άλλοι.
Φιλελληνικά κομιτάτα ιδρύθηκαν και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής που ανέδειξαν επίσης μεγάλους φιλέλληνες, όπως ο γιατρός Χάου, ο πρόεδρος Μονρόε, ο βουλευτής Έβερετ και άλλοι. Από τις άλλες χώρες, διάσημοι φιλέλληνες αναδείχτηκαν οι Ελβετοί Εϋνάρδος και Μάγερ και ο Πορτογάλος Αλμεϊνα.
Στους φιλέλληνες είναι αφιερωμένο το ποίημα αυτό του Γ. Σουρή:
Εις τους φιλέλληνας
Στεφανώσετε με δάφνης δακρυοπότιστα κλωνάρια
και τα ξένα παλικάρια
που πολέμησαν με πόθο, σάβανό των να γενεί
της ιδέας της γαλάζιας το γαλάζιο το πανί.
Κλάψετε με λίγο πόνο και για τούτα τα καημένα
πόσα στήθη στη θανή των δεν θα βόγγησαν βαριά..
Μες στης γης αυτής το χώμα δεν επάτησαν σαν ξένα
και τ' αδέλφωσε μαζί μας των λαών η λευτεριά.
Της πατρίδας των το χώμα θα το βρούνε κι εδώ πέρα
τόπου γίνηκε μονάχα κι όχι μάνας αλλαγή
Κι ο μεγάλος Αθηναίος έτσι φώναξε μια μέρα:
"Των ανδρών των υπερόχων είναι τάφος κάθε γη"