Μετά την απότομη ροή των προσφύγων από την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας, όπου μαζί τους έμπαιναν ανεξέλεγκτα στην Ελλάδα μετανάστες ακόμη και από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, θα είχε μεγάλο δημοσιογραφικό και όχι μόνο ενδιαφέρον, να δει κανείς πως έχει διαμορφωθεί η τοπική κοινωνία αλλά και ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσης στα νησιά όπου φιλοξενούνται.
Στην έρευνα αυτή μιλήσαμε με τους κατοίκους του νησιού αλλά και παράγοντες του τόπου, προκειμένου να εισπράξουμε την εικόνα της κοινωνίας . Οι κίνδυνοι για κοινωνική ανωμαλία, συμφόρηση του τόπου, διχασμός και ανεξέλεγκτες καταστάσεις είναι προ των πυλών.
Το γεγονός ότι χιλιάδες μετανάστες- πρόσφυγες, βρίσκονται σήμερα στα νησιά μας σύμφωνα με επίσημα στοιχεία είναι από μόνο του βαρύ, για μια κοινωνία που γονατίζει καθημερινά από την οικονομική κρίση και που βλέπει τα παιδιά της να γίνονται οι ίδιοι μετανάστες σε άλλες χώρες.
Αυτή τη φορά οι λίγες οικογένειες που υπάρχουν στο νησί και θεωρούνται πρόσφυγες αλλά και οι χιλιάδες μετανάστες 18 με 30 ετών, έχουν πια κάρτα για την τράπεζα , κυκλοφορούν με λεωφορεία της γραμμής, ψωνίζουν στα μαγαζιά και πηγαίνουν στα καφενεία και απομονώνονται στις περιοχές του νησιού που βρίσκονται τα χοτ σποτ.
Παράλληλα η καθημερινότητα των ανθρώπων που ζουν με τους μετανάστες ακόμη κι έτσι ,έχει αλλάξει, αφού ξαφνικά στο νησί τους άρχισαν να υπάρχουν συχνά φαινόμενα παραβατικότητας με αποτέλεσμα η αστυνομία να εκδίδει καθημερινά δελτία τύπου με τις συλλήψεις που κάνει για κατοχή ναρκωτικών τσακωμούς και έκνομες συμπεριφορές.
Στο νησί της Μυτιλήνης ζουν αυτή τη στιγμή γύρω στους 7000 μετανάστες, από τους οποίους οι 5.000 περίπου ζουν στο χοτ σποτ της Μόριας το οποίο όμως έχει χωρητικότητα για 3.500 άτομα.
Οι υπόλοιπου ζουν στο χοτ σποτ του δήμου και σε δομές ενώ κάποιοι άλλοι ζουν σε ερειπωμένα κτίρια τους οποίους φροντίζουν ανεξάρτητες ομάδες είτε αντεξουσιαστών είτε άλλων ομάδων που κανείς δεν ξέρει τι πρεσβεύουν.
Το κέντρο του νησιού βέβαια, πια παρουσιάζει μια άλλη εικόνα, άνθρωποι διαφορετικής θρησκείας, κουλτούρας και συνηθειών συζούν με τους ντόπιους, οι οποίοι φαίνεται σιγά σιγά να χάνουν και την υπομονή τους αφού δεν γνωρίζουν ποιο είναι το σχέδιο και το μέλλον.
Μετανάστες και πρόσφυγες περιμένουν το άσυλο που δεν έρχεται. Οι υπηρεσίες δεν έχουν ακόμη συσταθεί, με αποτέλεσμα να στοιβάζονται στα χοτ σποτ, να δημιουργείται εκνευρισμός από την τοπική κοινωνία που βλέπει τη ζωή της να αλλάζει κι επιθετικές συμπεριφορές από τους μετανάστες που κλείνουν ενάμισι χρόνο παραμονής στα χοτ σποτ με δυσοίωνο το μέλλον της αποχώρησής τους.
Την ίδια ώρα η κοινωνία του νησιού και κυρίως της Μόριας που έχει επιφορτιστεί κυρίως με τους Μετανάστες λόγω του χοτ σποτ, χωρίζεται στα δυο, με τους μεν να είναι κοντά στους μετανάστες και τους δε να αντιδρούν και να εκφράζονται εναντίον τους, με αποτέλεσμα να τους αποκαλούν ρατσιστές.
Οι μετανάστες έρχονται αλλά δεν φεύγουν και σε λίγο θα ξεπερνούν τον αριθμό των κατοίκων.
Η αστυνόμευση είναι 80 με 100 άνδρες των Ματ στο νησί.
Οι κοινωνία χωρίστηκε στα δυο και δεν υπάρχει συνοχή .
Η κυβέρνηση μέσω των εκπροσώπων της που πηγαινοέρχονται στο νησί, δεν διευκρινίζει τους στόχους της αλλά τους προτείνει να δουν το μεταναστευτικό ως ένα δεύτερο πανεπιστήμιο στο νησί από πλευράς προφανώς εσόδων.
Οι βανδαλισμοί και οι καταστροφές περιουσιών είναι γεγονός και την ίδια ώρα στην Μυτιλήνη κυρίως στη Μόρια και όχι σε όλο το νησί, κυκλοφορούν νεαροί από την υποσαχάρια Αφρική ηλικίας 18 με 30 ετών υγιέστατοι, γυμνασμένοι, χαρακτηρίζοντας αν τους ρωτήσει κανείς τους Έλληνες που τους φιλοξενούν ρατσιστές και το φαγητό που τους δίνουν σκουπίδια, ενώ υποτίθεται στην χώρα τους δεν είχαν να φάνε πριν έρθουν.
Η κατάσταση που βιώνει η χώρα δεν είναι απλή ούτε προσπαθεί κανείς να διογκώσει το ζήτημα. Με μια απλή καταγραφή που κάνει κανείς αντιλαμβάνεται ότι εδώ σε αυτόν τον τόπο στήνεται ένα μέλλον στα μέτρα άλλων και όχι στα μέτρα του ελληνικού λαού ο οποίος χτυπιέται ανελέητα από την κρίση, από την έλλειψη δυναμικής ηγεσίας αλλά και αντιπολίτευσης και καθημερινά βομβαρδίζεται από τις ορέξεις των Τούρκων που προκαλούν με κάθε τρόπο.
Εθνικά , πολιτικά και κοινωνικά το νησί της Μυτιλήνης το έχουν εγκαταλείψει, διότι όταν μια χώρα σαν την Ελλάδα που βρίσκεται σε αυτήν την γεωγραφική θέση κυβερνάται από ανθρώπους που δεν λένε την αλήθεια στον λαό και φαίνεται να μην έχουν σχέδιο, για πιθανές εκρήξεις στην κοινωνία αλλά και στα εθνικά θέματα, τότε δε μπορεί κανείς να σκεφτεί τίποτα άλλο.