Σε 12 ξένες γλώσσες θα ακουστεί το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο ανήμερα της Κυριακής του Πάσχα στον μητροπολιτικό ιερό ναό Αγίου Γρηγορίου Παλαμά της Θεσσαλονίκης.
Ο Αναστάσιμος Εσπερινός της Αγάπης θα τελεσθεί στις 11.00 το πρωί.
Στην Ιερά Ακολουθία θα προεξάρχει ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος, σύμπας ο Ιερός Κλήρος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.
Μέχρι και την Ανάληψη του Χριστού στους Ουρανούς, μεσολαβούν, σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση 40 ημέρες. Μέσα στο διάστημα αυτό, οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε για δυο εμφανίσεις του Θεανθρώπου. Η μια είναι στη Μαρία τη Μαγδαληνή, λίγες ώρες μετά την Ανάσταση. Η άλλη είναι στους μαθητές του, λίγο πριν αναληφθεί.
Το Μεγάλο Σάββατο, οι πιστοί μαζεύονται στις εκκλησίες λίγο πριν από τα μεσάνυχτα για να γιορτάσουν την ανάσταση του Ιησού.
Ο ιερέας προβάλει στην πύλη ψάλλοντας το «Δεύτε λάβετε Φως…» και αμέσως μετά ψάλλεται το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος».
Το Μεγάλο Σάββατο, οι πιστοί αρχίζουν να προετοιμάζονται για το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης. Ήδη από το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου ψάλλεται ο μεγάλος Εσπερινός και ακούγεται για πρώτη φορά το «Ανάστα ο Θεός, κρίναι την γην».
Για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς η σημερινή μέρα είναι ιδιαίτερη.
O Νυμφίος Χριστός που έφτασε στο αποκορύφωμα της ανθρώπινης ταπεινώσεως πάνω στον Σταυρό. Και τώρα κείται νεκρός. Ιδιαίτερη σημασία και ξεχωριστή πνευματική βαρύτητα έχουν οι επτὰ λόγοι Του, σαν διαθήκη Του.
Αναλυτικά;
Οι άγιοι μιλούν για κάτι που ονομάζεται «ανέσπερον φως». Είναι το φως που δεν το βλέπει κανείς με τα μάτια του σώματος, αλλά με τα μάτια της καρδιάς. Ποτέ δεν παύει να λάμπει μέσα στην καθαρότητα και τη διαύγεια της ψυχής. Αδιάλειπτη ιδιότητά του είναι να καθαρίζει τον πιστό που προσπαθεί να καθαρίζει τον εαυτό του. Είναι το αιώνιο φως που δεν παύει ποτέ να φωτίζει και που αγκαλιάζει και διαπερνάει το κέλυφος της ύλης και του χρόνου.
Σήμερα Mεγάλη Παρασκευή 3 Μαΐου, σύμφωνα με το Εορτολόγιο, είναι της Αγίας Μαύρας μάρτυρος και του Αγίου Ροδοπιανού.
Το χριστιανικό Πάσχα διαφέρει από το εβραϊκό. Εως τον 4ο αιώνα μ.Χ. ο γιορτασμός του ήταν κοινός.
Διαφοροποιήθηκε ωστόσο από τους Αποστόλους το 51 μ.Χ., ενώ χριστιανοί και Εβραίοι διαχωρίστηκαν απόλυτα (σε σχέση με τη γιορτή του Πάσχα) μετά την Α’ Οικουμενική σύνοδο. Η σύνοδος αυτή επέμενε να γιορτάζουν όλοι οι Χριστιανοί μαζί (Δύσης και Ανατολής) και μάλιστα να γιορτάζουν χρονολογικά μετά το εβραϊκό Πάσχα.
Το να περνούν οι πιστοί κάτω από τον Επιτάφιο, είναι μια ευσεβής συνήθεια με νόημα σχεδόν εμφανές.
